I   II   III   IV   V   VI   VII   VIII   IX   X   XI   XII   
1939   1940   1941   1942   1943   1944   1945   1946   1947   1948   1949   1950   1951   1952   1953   1954   1955   1956   1957   1958   1959   1960   1961   1962   1963   1964   1965   1966   1967   1968   1969   1970   1971   1972   1973   1974   1975   1976   1977   1978   1979   1980   1981   1982   1983   1984   1985   1986   1987   1988   1989   1990   1991   1992   1993   1994   1995   1996   1997   1998   1999   2000   2001   2002   2003   2004   2005   
W ROKU AKADEMICKIM 2004 / 2005 - OBCHODZIMY JUBILEUSZ PIĘĆDZIESIĘCIOLECIA WYDZIAŁU CHEMII UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO
W ROKU AKADEMICKIM 2004 / 2005 - OBCHODZIMY JUBILEUSZ PIĘĆDZIESIĘCIOLECIA WYDZIAŁU CHEMII UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO
W ROKU AKADEMICKIM 2004 / 2005 - OBCHODZIMY JUBILEUSZ PIĘĆDZIESIĘCIOLECIA WYDZIAŁU CHEMII UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO

ul. Pasteura 1, 02-093 Warszawa


.
Prof. dr hab.
Zenon Kublik
1922 - 2005

Czerwiec 1939 r. Prezydent Ignacy Mościcki otwiera Gmach Chemii Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Lata pięćdziesiąte ub. wieku. Widok z lotu ptaka.
Widok współczesny Inauguracja roku akademickiego Jedna z pracowni studenckich Sala Rady Wydziału Aula im. Wojciecha Świętosławskiego Piknik w Ogrodach Wydziału
.

Z głębokim żalem żegnamy


profesora dra hab.


Zenona Kublika

emerytowanego profesora Wydziału Chemii U.W.
b. Dziekana Wydziału Chemii
b. Dyrektora Instytutu Podstawowych Problemów Chemii
i kierownika Pracowni Polarografii

Pozostanie w naszej pamięci

Dziekan, Rada Wydziału i pracownicy
Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego
Pożegnanie Zmarłego odbędzie się 15.09 (czwartek) o godz. 13:00
na cmentarzu Wólka Węglowa w Warszawie, dom pogrzebowy, Sala A.


rofesor Zenon Kublik urodził się 7 stycznia 1922 roku w Warszawie w rodzinie robotniczej i po skończeniu szkoły pracował przez lata jako praktykant ślusarski, potem robotnik w Państwowych Zakładach Inżynieryjnych „Polski Fiat” , a w czasie wojny jako robotnik kolejowy. W czasie okupacji był członkiem ZWZ, a potem AK. Brał udział w walkach powstańczych na terenie Pragi, Puszczy Kampinoskiej, został ranny w bitwie pod Jaktorowem w 1944 r. W czasie okupacji przerobił kurs szkoły średniej i eksternistycznie uzyskał małą maturę, a w 1945 r. świadectwo dojrzałości. W latach 45-52 studiował chemię na UW uzyskując w 1952 r. stopień magistra. Od 1950 roku był zatrudniony w Uniwersytecie Warszawskim. Doktorat obronił w 1960, habilitację w 1968, profesorem nadzwyczajnym został w 1978, a zwyczajnym w 1988 r. Od 1969 r. był kierownikiem Pracowni Polarografii, w latach 68-75 prodziekanem Wydziału Chemii, a w latach 78-81 - dyrektorem Instytutu Podstawowych Problemów Chemii. Potem kierował Zakładem Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Wydziału Chemii UW. Do najpoważniejszych osiągnięć profesora należy skonstruowanie w czasie pracy pod kierunkiem profesora Wiktora Kemuli wiszącej elektrody rtęciowej stosowanej do dziś, a obecnie przeżywającej szczególny renesans zainteresowania w związku z zastosowaniem do badań transportu elektronowego przez złącza molekularne.

Jego prace z dziedziny teorii i metodyki elektroanalizy, nowych typów elektrod, właściwości amalgamatów oraz elektrochemicznych metod oznaczania związków ważnych biologicznie i medycznie zyskały wiele cytowań i rozgłos w świecie elektroanalizy. Odzwierciedlały go miedzy innymi propozycje koordynowania dużych projektów badawczych, redagowania czasopism międzynarodowych i rozliczne oferty stypendialne dla doktorów wywodzących się z zespołu profesora. Wielu wychowanków profesora to obecnie profesorowie uczelni zagranicznych i polskich, że wymienię Annę Brajter-Toth (University w Gainesville Floryda), Renatę Bilewicz (UW), Małgorzatę Ciszkowską (Brooklyn College), Marcina Majdę (University of California w Berkeley) Piotra Ostapczuka (Research Center w Julich, Niemcy) Kazimierza Wikieła (Technic, Incorporation, USA) Zbigniewa Stojka (UW).

Profesor Kublik był zawsze człowiekiem o zdecydowanych poglądach politycznych doceniającym możliwości, jakie dla takich jak On stworzyła Polska powojenna. Od 1949 roku był członkiem ZMP, a od 1950 członkiem PZPR sprawując szereg funkcji partyjnych na Uniwersytecie Warszawskim. Był zawsze bardzo silnie zaangażowany w życie uczelni i za działalność naukową i dydaktyczno - organizacyjną wielokrotnie otrzymywał nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Rektora UW, Złoty Krzyż Zasługi i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz inne medale.

Był wytrawnym organizatorem i wymagającym nauczycielem. Wymagał bardzo dużo od siebie i dużo od swoich współpracowników i wychowanków. Uczył swoich pracowników rzetelności w badaniach i domagał się pełnego oddania pracy naukowej. Miał zawsze odwagę cywilną i mówił swoją opinię otwarcie i bezpośrednio, nawet jeśli prawdy te bywały gorzkie. Był współtwórcą silnej i znanej w świecie szkoły elektrochemii Uniwersytetu Warszawskiego - jego wychowankowie w Polsce i na świecie z powodzeniem kontynuują rozpoczętą przez niego pracę.

Zmarł 11 września 2005 roku w Warszawie.


.


Sigma-Aldrich Sp. z o.o.
Poznań
4880.- zł
HURTOWNIA ODCZYNNIKÓW CHEMICZNYCH
Ożarów Mazowiecki
2000.- zł.
nLab - Warszawa
2000.- zł.
Millipore Sp. z o.o.
BioScience Division, Warszawa
1830.- zł.
SHIM - POL
A.M. Borzymowski, Izabelin
1400.- zł.
(Kwoty z podatkiem VAT)



Formularz zgłoszeniowy można pobrać klikając na obrazek powyżej, wydrukować, wypełnić i nadesłać pod adres Wydziału z dopiskiem na kopercie: "Jubileusz". Można też nadesłać plik jako załącznik pod adres orlowska@chem.uw.edu.pl

.



Do góry
Powrót

Najlepiej oglądać w MSIE5.0 i wyżej.
Str. oprac. Adam Myśliński