POTENCJOMETRIA
 
 
Potencjometria jest metodą wykorzystującą zależność między aktywnością oznaczanego jonu w roztworze, a potencjałem elektrycznym elektrody. Praktycznie wyznacza się stężenie oznaczanego składnika na podstawie SEM ogniwa utworzonego z elektrody wzorcowej i pomiarowej (dla roztworów rozcieńczonych). 

Zależność tę opisuje najogólniej równanie Nernsta
 
gdzie:
E 0 - normalny potencjał elektrody (aMn+= 1) 
R - stała gazowa (8,31441 J K-1 mol-1) 
T - temperatura bezwzględna (K) 
F - stała Faraday’a (96486,7± 0,54 C mol-1) 
n - liczba elektronów biorąca udział w reakcji 
aMn+ - aktywność jonów metalu 
aM0 = 1
Mierząc stężenie jonów wodorowych wkraczamy w zakres PEHAMETRII.pH jest ujemnym log [H+] z wartości stężenia jonów wodorowych. 
Pomiaru stężenia jonów dokonuje się praktycznie np. mierząc SEM ogniwa złożonego z dwóch elektrod wchodzących w skład tzw. elektrody kombinowanej (rys). 

1 - elektroda wyprowadzająca chlorosrebrowa 
2 - roztwór wewnętrzny elektrody chlorosrebrowej (0,1 mol/dm3 HCl) 
3 - membrana szklana (niskooporowa;100-500 MΩ) 
4 - elektroda porównawcza chlorosrebrowa 
5 - roztwór wewnętrzny elektrody porównawczej (nasycony roztwór KCl nasycony AgCl) 
6 - przewód wyprowadzający sygnał 
7 - wlew roztworu wewnętrznego