Imprezy towarzyszące - Spotkanie rocznika 1971

Homilia Ojca Jerzego Mazurkiewicza, OAD*
w 50-lecie Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego
- Kościół Sióstr Wizytek w Warszawie, 28 października 2005 roku

DZIĘKI SKŁADAJMY PANU BOGU NASZEMU …

Tak jak w każdej Mszy Świętej, także i w tej usłyszymy ponownie tę zachętę kapłana.
Zabrzmi ona dla nas, tu zgromadzonych, w szczególny sposób. Ta Msza Św. pragnie być dla nas wszystkich tu obecnych i tych, którzy z daleka łączą się w duchu z nami, szczególnym dziękczynieniem Bogu i społeczeństwu Warszawy za dar 50-lecia istnienia Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Za kilka dni zakończy się światowy Rok Eucharystii. Eucharystia znaczy: składać dzięki Bogu za jego dary, zwłaszcza za dar darów - sakramentalną obecność Jezusa - Pana i Zbawcy - wśród nas.

Kościół Sióstr Wizytek
przy Krakowskim Przedmieściu
w Warszawie. Fot. A. M.-K.

Kościół Sióstr Wizytek
przy Krakowskim Przedmieściu
w Warszawie. Fot. A. M.-K.

Dziś, wraz z Psalmistą, i w radości ducha, powtarzamy z wiarą hymn dziękczynienia:

NIEBIOSA GŁOSZĄ CHWAŁĘ BOGA
I DZIEŁO RĄK JEGO OBWIESZCZA FIRMAMENT…

Właśnie dziś, w tym tak bardo szczególnym dniu historii naszego Warszawskiego Uniwerstytetu i naszego Wydziału, włączamy się w ten dziękczynny śpiew Aniołów, Apostołów i wszystkich Świętych; my, którzy jako chemicy w szczególny sposób mieliśmy i mamy możliwość badania, analizowania, poddawania syntezom i przegrupowaniom … DOTYKANIA dzieł rąk Najwyższego.

A jako wydział Uniwersytetu, ucząc nowe pokolenia, mamy także i dar przekazywania Z DNIA NA DZIEŃ tę mowę Boga żywego ukrytą w Jego dziele stworzenia - Apostolat, bardzo specyficzny, ten nauk ścisłych, a wśród nich właśnie chemii, która dotyka dogłębnie, - na poziomie cząsteczek, atomów, widm i kwantów, - dzieła samego Stwórcy. SKŁADAJMY WIĘC W TEJ UROCZYSTEJ EUCHARYSTII i w radości serc naszych, DZIĘKI PANU BOGU NASZEMU, za te pierwsze 50 lat istnienia i działania Wydziału:

za mozolny trud dogłębnego poznawania obiektywnej prawdy,
za radość z uzyskanych wyników,
za nadzieję na przyszłe odkrycia

dla dobra całej ludzkości, która tak bardzo dziś jęczy w BÓLACH RODZIENIA LEPSZEGO ŚWIATA, NOWEJ KULTURY I CYWILIZACJI MIŁOŚCI.

Kiedy zaczynał swoje życie nasz Wydział, w roku 1955, czasy były trudne … zbliżał się okres kolejnego przełomu …
Ksiądz Prymas Stefan Wyszyński, którego zadumany pomnik jest dyskretnie świadkiem naszej Uroczystości … pozostawał nadal w odosobnieniu. Ale zaczynało rodzić się nowe, a wśród nowości: nowy Wydział Chemii - nieśmiały zwiastun nowych czasów. Potem przyszedł rok 1956 … i zaczynały szybko płynąć inne czasy …

Zawierzmy raz jeszcze CHRYSTUSOWI - PANU, I BOGU NASZEMU - wraz z chlebem i winem - owocami ziemi-kosmosu całego i pracy naszych rąk, umysłów i serc, - przyszłość tego Wydziału Chemii w Warszawie:

niech będzie owocna, tak jak była przez te 50 lat minionych, a nawet jeszcze bardziej; niech ten Wydział rośnie, dobrze zorganizowany i funkcjonujący (cfr. pierwsze czytanie) - bo zbudowany na MOCNYM FUNDAMENCIE - świeltanej, mimo wszystko, przeszłości!

Dołączmy także do tego kielicha dziękczynienia Bogu i nasze osobiste wspomnienia …:

* pamiętam odwagę jednego z Profesorów kosmochemii, który nam z przejęciem mówił o tym, że głos Chrystusa z Krzyża CIĄGLE rozbrzmiewa w Kosmosie całym … mówiąc parabolicznie o niezniszczalności informacji, raz wyemanowanej …

* pamiętam artyzm w kaligrafowaniu liter C na tablicy głównej auli Wydziału podczas wykładów z chemii organicznej (Prof. Rodewald),
* pamiętam elegancję i fascynację wykładów z kwantowej …
* pamiętam szczere zainteresowanie losem studentow ze strony dziekanatu …
* pamiętam szczególną wrażliwość naszych Profesorów, którzy zawsze starali się OBIEKTYWNIE OCENIAĆ nasze wysiłki i pomagali nam partrzeć w przyszłość, mimo częstego zamglenia horyzontu …
* pamiętam zapał i życzliwość wielu, wielu asystentów w czasie ćwiczeń
* pamiętam … PAMIĘTAMY tak wiele osób i tak wiele wydarzeń!

Tak … wszyscy coś pamiętamy, … COŚ … nie do zatarcia …

Ojciec Jerzy Mazurkiewicz, OAD,
wygłasza homilię. Fot. A. M.-K.

Ojciec Jerzy Mazurkiewicz, OAD,
wygłasza homilię. Fot. A. M.-K.

I to wszystko włączamy dzisiaj z wdzięcznością w TEN MEMORIAŁ SAMEGO PANA JESUSA CHRYSTUSA … w Jego śmierć i w Jego Zmartwychstanie …

Wydział Chemii był i jest nadal z pewnością dla wielu … ŹRÓDŁEM pełnego - nie tylko spektralnego - OLŚNIENIA … które czasami doprowadza - jak w moim i moich współbraci w kapłaństwie przypadku - aż do PEŁNI ŚWIATŁA, które NIE ZNA ZACHODU.

I za to też dziękujemy dziś razem SAMEMU BOGU! Ten dar należy również do całości 50-letniej historii Wydziału.

A dla tych, których już nie ma wśród nas, a byli naszymi Profesorami, Kolegami i Współpracownikami, a dziś SĄ JUŻ POZA TUNELEM CIEMNOŚCI ŚMIERCI, wdzięczni za ich przyjaźń i trud wspólnego podróżowania wśród meandrów wiedzy, wypraszajmy u PANA ŻYCIA, radość szczęśliwej Wieczności. On ciągle wzywa każdego z nas, PO IMIENIU; wzywa by poznawać i głosić Jego Prawdę … CAŁĄ Prawdę … i Jego Życie.

AMEN.

*Ojciec Jerzy Mazurkiewicz, OAD (augustianin bosy), absolwent Wydziału z roku 1978, obecnie Ferrara, Włochy.