ZAKŁAD DYDAKTYCZNY TECHNOLOGII CHEMICZNEJ KRAKING KATALITYCZNY INSTRUKCJA ĆWICZENIA Nr 6
fot. Joanna Kaczyńska-Walczak
Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z procesem
krakingu katalitycznego w skali laboratoryjnej na modelowym węglowodorze
alifatycznym.
Opis ćwiczenia. Reakcja krakingu katalitycznego przeprowadzana jest w bliźniaczych przepływowych reaktorach kwarcowych z nieruchomymi złożami katalizatorów. Schemat aparatury przedstawiono na rysunku I. Rysunek 1. Schemat aparatury do krakingu katalitycznego A,B,C,D,E,F - krany; 1 - przepływowy reaktor
kwarcowy z warstwa katalizatora; 2 - piec grzejny; 3 - termopara; 4 - pompa
infuzyjna; 5 - pompka powietrzna; 6 - biureta gazowa; 7 - gazomierz; 8 -
chłodnica wodna; 9 - odbieralnik; 10 - dopalacz CO ===> CO2
; 11 - wskaźnik i regulator temperatury w reaktorze; 12 - łaźnia chłodząca;
13 - wylot gazów poreakcyjnych wypalania węgla na katalizatorze; 14 - butla
z azotem lub argonem; 15 - wymrażalnik; 16 - płuczka olejowa; 17 - wylot
gazów do kanału wentylacyjnego.
Reaktor (1) umieszczony jest w piecu rurowym z nawiniętą spiralą grzejną (2). Surowiec dozowany jest za pomocą pompy infuzyjnej zaopatrzonej w szklaną strzykawkę (4). Objętościową szybkość przepływu surowca ustawia na pompie infuzyjnej pokrętłami % S. Nastawy pompy (% S) określa się korzystając z dołączonego wykresu charakterystyki pompy. Produkty reakcji opuszczające reaktor (1) schładzane są w chłodnicy (8) i dodatkowo w wymrażalniku (15) i zbierane w odbieralniku (9). Pozostałe produkty gazowe kierowane są przez kran “B” i biuretę gazową (6) do gazomierza (7). Po zakończeniu dozowania surowca układ katalityczny płukany jest gazem obojętnym ( N2 lub Ar). W tym celu łączy się butlę z gazem (14) poprzez odpowiednio ustawione krany “G” i “A” z reaktorem (1). Następnie wypalany jest koks, który osadza się na katalizatorze podczas reakcji krakingu. Wypalanie koksu prowadzi się w 600oC w strumieniu powietrza dozowanego pompką powietrzną (5). Przebiega wówczas reakcja: CO2 opuszczający dopalacz kierowany jest przewodem (13) do absorbera wypełnionego roztworem NaOH. W wyniku absorpcji CO2 w roztworze NaOH powstaje Na2CO3. Zawartość Na2CO3 w ługu oznacza się metodą Wardena miareczkując badany roztwór kolejno wobec fenoloftaleiny i oranżu metylowego roztworem HCl. Pierwsze miareczkowanie wykonuje się wobec fenoloftaleiny do odbarwienia się roztworu. Odmiareczkowuje się przy tym cała ilość NaOH i połowa węglanu (węglan przechodzi w kwaśny węglan): Na2CO3 + HCl ===> NaHCO3 + HCl ph = 8.3 Następnie dodaje się do badanego roztworu oranżu metylowego i miareczkuje roztworem HCl do pierwszej zmiany barwy wskaźnika. Zachodzi wówczas reakcja: NaHCO3 + HCl ===> NaCl + H2O + CO2 Jeśli na pierwsze miareczkowanie wobec fenoloftaleiny schodzi a [ml] HCl , na drugie wobec oranż metylowego b [ml] , to zawartość Na2CO3 w NaOH można policzyć według wzoru: X = 2b N 0.053 N - normalność HCl 0.053 - milirównoważnik Na2CO3
[g]
I. Przygotowanie układu do reakcji. Uwaga: wszystkie czynności wykonujemy w strumieniu azotu lub argonu. - Płukanie układu reakcyjnego (rys.1) gazem obojętnym. Połączyć butlę z gazem przez krany “G” i “A”, reaktor (1), chłodnicę (8), wymrażalnik (15), płuczkę (16), kran “B” i kran “F” z wylotem gazów do szybu wentylacyjnego (17). Po sprawdzeniu ustawienia kranów A, B, F i G odkręcić butlę z gazem. - Włączyć grzanie pieca (temp. podaje asystent). - Zważyć odbieralnik (9). - Połączyć odbieralnik z chłodnicą (8). - Włączyć przepływ wody w chłodnicy. - Wstawić odbieralnik do łaźni chłodzącej (stały CO2). - Strzykawkę napełnioną substratem umieścić w pompie. - Nastawić pompę dozującą na odpowiedni przepływ. - Odciąć strumień gazu obojętnego odpowiednio ustawiając kran “G”. - Ustawić krany B, D i E tak aby połączyć reaktor (1) z gazomierzem (7). - W nasadce reaktora (1) umieścić igłę strzykawki dozującej surowiec. II. Przeprowadzenie krakingu. - Włączyć pompę dozującą substrat, zanotować czas rozpoczęcia reakcji i stan licznika gazomierza. Po zakończeniu dozowania substratu wyłączyć pompę (4) i usunąć łaźnię chłodzącą (12). - Odczytać czas trwania reakcji i stan licznika gazomierza. - Zamknąć krany E i D. - Podłączyć butlę z Ar do reaktora (1) aby wypłukać gazy ze złoża ustawiając odpowiednio krany G, A, B i F. Płukanie złoża prowadzić 10 min. - Zdjąć odbieralnik (9) i założyć pustą kolbkę. - Zważyć odbieralnik z produktami reakcji. - Metodą chromatografii gazowej przeprowadzić analizę otrzymanych produktów ciekłych i gazowych. III. Wypalanie koksu. - Odciąć dopływ gazu obojętnego do reaktora (1) kranem “G”. - Połączyć wylot dopalacza z absorberem CO2. - Absorber napełnić 300 ml 0.1N roztworu NaOH. - Ustawić krany A, B, C i F w położeniach zapewniających przepływ powietrza przez reaktor (1) do dopalacza (10) i dalej do absorbera. - Włączyć pompkę powietrzną (5). - Podnieść temperaturę w reaktorze (1) do 600oC. - Wypalanie koksu prowadzimy 1 h. - Po zakończeniu wydzielania się CO2 wyłączyć grzanie pieca i pompkę powietrzną. - Oznaczyć ilości wydzielonego CO2. UWAGA: Jeżeli
po zakończeniu krakingu w reaktorze (1) nie przewiduje się prowadzenia
reakcji w reaktorze (2) zamknąć zawór na butli (14) przed rozpoczęciem
wypalania koksu.
Dane uzyskane z przeprowadzonego krakingu: Surowiec - dodekan ( C12H26 ) Ilość surowca użytego do krakingu ............................... Temperatura reakcji .............. Ilość katalizatora 4.4 g sit molekularnych 13X Czas krakingu .................... Objętość i skład produktów gazowych ............................ Masa i skład produktów ciekłych .....................................
IV. Analiza ciekłych produktów krakingu katalitycznego. Gazowe i ciekłe produkty krakingu analizuje się metodą chromatografii gazowej na aparacie HP. Stosuje się kolumnę kapilarną (30.0 m x 320 mm x 0.25 mm) typu HP 19091J-413 wypełnioną 5% fenylo-metylo siloksanem . Warunki pracy chromatografu: - Temperatura pieca 50oC - Ciśnienie na wejściu komory nastrzykowej 85 kPa - Temperatura " " 240oC - Przepływ gazu nośnego (Ar) 27.0 ml/min - Parametry pracy detektora płomieniowo-jonizacyjnego: - Przepływ wodoru 30 ml/min - Przepływ powietrza 350 ml/min
V. Oznaczenie ilości koksu osadzonego na katalizatorze. Należy wykonać następujące czynności: Płuczkę (13) odłączyć od układu. Przelać roztwór do kolby miarowej i dopełnić do kreski wodą destylowaną. Wykonać miareczkowanie według podanego niżej przepisu:. Odmierzyć do erlenmayerki 10 ml roztworu z kolby i ochłodzić w lodzie z NaCl. Dodać do roztworu 2 krople fenoloftaleiny i rozpocząć miareczkowanie 0.1N HCl. Uwaga! Miareczkowanie należy prowadzić bardzo powoli, mieszając roztwór i przez cały czas chłodząc go w lodzie z NaCl. Koniec biurety powinien znajdować się jak najbliżej powierzchni roztworu. Po odbarwieniu roztworu odczytać objętość kwasu - a [ml]. Dodać do roztworu 2 krople oranżu metylowego (żółte zabarwienie roztworu) i miareczkować roztworem HCl do zmiany barwy na kolor pomarańczowy. Odczytać objętość kwasu - b [ml]. Uwaga! Ta część miareczkowania powinna być przeprowadzona bardzo powoli - należy dodawać po kropli kwasu, chłodząc miareczkowany roztwór i mieszając. Obliczyć ilość koksu osadzonego na katalizatorze w sposób następujący: Zawartość Na2CO3 w NaOH jest równa : X = 2b N 0.053 30 a następnie obliczyć zawartość węgla w węglanie. Opracowanie wyników. Dla obydwu reaktorów:
|
|
|