Nazwa przedmiotu Chemia fizyczna - specjalizacja				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Laboratorium				Liczba godzin na semestr na tydzień 120 8		Liczba punktów 10

Prowadzący:		Prof. dr hab. Karol Jackowski, (kierownik)
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 156E		Tel: 315		e-mail: kjack@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Fizycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Pogłębienie i rozszerzenie wiedzy z zakresu chemii fizycznej w celu lepszego przygotowania studenta do realizacji pracy magisterskiej.
Opis przedmiotu:	Tematy ćwiczeń specjalizacyjnych związane są z zakresem prac badawczych prowadzonych w pracowniach naukowych Zakładu Chemii Fizycznej i dotyczą czterech głównych działów: elektrochemii, spektroskopii molekularnej, termodynamiki i chemii plazmy. W ramach ćwiczeń specjalizacyjnych wykonuje się między innymi badanie spektroelektrochemiczne polimerów przewodzących, identyfikację węglowodorów nasyconych na podstawie ich widm ¹³C NMR, poznaje się metody detekcji odwrotnej NMR dla jąder charakteryzujących się względnie małą czułością, wyznacza się równowagi fazowe w układach eutektycznych metodą DSC, prowadzi się badanie adsorpcji pirydyny na elektrodzie srebrowej metodą SERS, określa się wydajność procesu łukowej syntezy fullerenu C₆₀ oraz bada się otrzymywanie nanostruktur węglowych metodą łukową w obecności katalizatorów, produkty analizowane są za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) i spektroskopii oscylacyjnej z wykorzystaniem widm Ramana. W ramach tych zajęć istnieje możliwość wybrania 10 najciekawszych tematów spośród 14 proponowanych ćwiczeń.
Wymagane podstawy:	Zdany egzamin z Chemii fizycznej I i II, zapoznanie się z opisem każdego ćwiczenia i literaturą obowiązkową zalecaną przez osobę prowadzącą zajęcia.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Laboratorium jest obowiązkowe dla studentów wykonujących specjalizację w Zakładzie Chemii Fizycznej.

Nazwa przedmiotu Chemia fizyczna - specjalizacja	Nr / kod przedmiotu*	Semestr 8
Rodzaj zajęć Seminarium specjalizacyjne	Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2	Liczba punktów 3

Prowadzący:		Prof. dr hab. Karol Jackowski (kierownik zajęć) Pokój: 156E Tel: 315 email: kjack@chem.uw.edu.pl
Zakład dydaktyczny:		Zakład Dydaktyczny Chemii Fizycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:		Nabycie umiejętności i nawyków niezbędnych w czasie wystąpień słownych, prezentacji wyników prac własnych i przeglądów literaturowych.
Opis przedmiotu:		Przygotowanie wystąpień ustnych w celu prezentacji wyników prac własnych i przeglądów literaturowych, ze szczególnym akcentem na poprawne przedstawianie precyzji pomiarów, nomenklaturę związków chemicznych, unikanie wyrażeń żargonowych oraz zachowanie czystości języka polskiego. Opracowane przez studentów przeglądy wybranej literatury chemicznej mają w przyszłości ułatwić im przygotowanie prac magisterskich.
Wymagane podstawy:		Znajomość materiału z chemii fizycznej I i II.
Forma zaliczenia:		Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:		Przedmiot obowiązkowy dla studentów wykonujących specjalizację w Zakładzie Dydaktycznym Chemii Fizycznej.

Nazwa przedmiotu Chemia nieorganiczna i analityczna - specjalizacja				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Laboratorium				Liczba godzin na semestr na tydzień 120 8		Liczba punktów 10

Prowadzący:		Dr hab. Krystyna Pyrzyńska, prof. UW
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 261		Tel. 398		e-mail: kryspyrz@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Student powinien wykazać się umiejętnością wykorzystania różnorodnych technik instrumentalnych do badania właściwości i zawartości różnych substancji chemicznych.
Opis przedmiotu:	Zajęcia obejmują wykonanie ćwiczeń eksperymentalnych dotyczących przygotowania złożonych próbek naturalnych do analizy, wykorzystania analizy przepływowej, analitycznego zastosowania rezonansu jądrowego i mikroskopii elektronowej, właściwości i zastosowania polimerów przewodzących, membranowych elektrod jonoselektywnych oraz różnych technik atomizacji w spektroskopii atomowej.
Wymagane podstawy:	Zaliczony kurs chemii analitycznej i nieorganicznej.
Forma zaliczenia:	Wykonanie i zaliczenie ćwiczeń. Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Chemia nieorganiczna i analityczna - specjalizacja				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Seminarium				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 3

Prowadzący:		Prof. dr hab. Marek Trojanowicz
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 343		Tel: 359		e-mail: trojan@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Student powinien wykazać się umiejętnością zwartego i logicznego przedstawienia tematyki swojej pracy magisterskiej w postaci prezentacji wizualnej.
Opis przedmiotu:	Studenci wykonujący prace magisterskie w Zakładzie Chemii Nieorganicznej i Analitycznej przygotowują ustną prezentację związaną z tematyką ich pracy magisterskiej. Przygotowana prezentacja jest przedstawiana publicznie w czasie zajęć, po czym odbywa się dyskusja.
Wymagane podstawy:	Zaliczony kurs chemii analitycznej i nieorganicznej.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę po przedstawieniu prezentacji.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Chemia organiczna - specjalizacja

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Laboratorium

Liczba godzin

na semestr na tydzień

120 8

Liczba punktów

Prowadzący:

Prof. dr hab. Marianna Kańska

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 230

Tel: 509

e-mail: mkanska@chem.uw.edu.pl

Zakład Chemii Organicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazywać się umiejętnością stosowania nowoczesnych technik laboratoryjnych stosowanych w syntezie organicznej i badaniach biochemicznych.

Opis przedmiotu:

Wykonanie ćwiczeń i doświadczeń dotyczących badania mechanizmów reakcji organicznych, reakcji utleniania i redukcji, syntezy związków organicznych (synteza asymetryczna, enzymatyczna, peptydów, elektrochemiczna) oraz zastosowanie metod chromatograficznych do analizy mieszanin poreakcyjnych i izolacji produktów naturalnych. Wykorzystanie technik komputerowych (wspomaganie prac badawczych, modelowanie, chemiczne bazy danych, opracowanie sprawozdań chemicznych).

Wymagane podstawy:

Zdany egzamin z „Chemii organicznej I i II”.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Przedmiot obowiązkowy dla wszystkich studentów odbywających specjalizację w Zakładzie Chemii Organicznej.

Nazwa przedmiotu

Chemia organiczna - specjalizacja

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Seminarium

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Zbigniew Wielogórski

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 325

Tel: 255

e-mail: zawiel@chem.uw.edu.pl

Zakład Chemii Organicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien umieć przygotować wystąpienia słowne oraz prezentację wyników prac własnych i przeglądów literaturowych.

Opis przedmiotu:

Przygotowanie wystąpień słownych i prezentacja wyników prac własnych i przeglądów literaturowych, ze szczególnym akcentem na poprawne stosowanie zasad nomenklatury związków organicznych, unikanie wyrażeń żargonowych oraz czystość języka polskiego. Opracowane przez studentów przeglądy bieżącej literatury chemicznej mogą stanowić podstawę części literaturowej przyszłej pracy magisterskiej.

Wymagane podstawy:

Zdany egzamin z „Chemii organicznej I i II”.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Przedmiot obowiązkowy dla wszystkich studentów odbywających specjalizację w Zakładzie Chemii Organicznej.

Nazwa przedmiotu Chemia teoretyczna - specjalizacja				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Laboratorium				Liczba godzin na semestr na tydzień 120 8		Liczba punktów 10

Prowadzący:		Prof. dr hab. Bogumił Jeziorski
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 504		Tel: 209		e-mail: jeziorsk@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Korzystanie z bardziej zaawansowanych technik obliczeniowych chemii teoretycznej.
Opis przedmiotu:	Student wykonuje 6 ćwiczeń wybranych przez kierownika jego pracy magisterskiej z poniższego zestawu: Elementy algebry liniowej. Rachunek zaburzeń. Druga kwantyzacja i wielociałowy rachunek zaburzeń. Metoda sprzężonych klasterów. Teoria grup S_N i U(n). Teoria oddziaływań międzymolekularnych. Teoria własności molekularnych. Teoria zaburzeń zależnych od czasu, teoria TD-SCF. Metody półempiryczne. Teoria rachunku zaburzeń o adaptowanej symetrii. Analiza konformacyjna molekuł. Symulacja łańcuchów polimerowych, z podstawy metody Monte Carlo. Warianty metody Monte Carlo; chemat Metropolisa i wymiany replik. Dynamika łańcuchów białkowych: symulacja Monte Carlo. Dynamika molekularna – symulacja prostych modeli białek. Prosty model membrany - symulacja Monte Carlo. Białko i membrana: proste modele, symulacja Monte Carlo.
Wymagane podstawy:	Bardzo dobra znajomość chemii kwantowej - konieczne jest zaliczenie wykładów "Chemia kwantowa B", "Teoria grup w chemii" oraz "Energia, struktura, reaktywność".
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Krystalografia - specjalizacja				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Laboratorium				Liczba godzin na semestr na tydzień 120 8		Liczba punktów 10

Prowadzący:		Prof. dr hab. Krzysztof Woźniak + doktoranci
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 163		Tel: 212		e-mail: kwozniak@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Głównym celem Laboratorium Specjalizacyjnego jest nabycie biegłości w wykonywaniu pomiarów i obliczeń umożliwiających samodzielne wykonanie pracy magisterskiej z krystalografii.
Opis przedmiotu:	Ćwiczenia dotyczą: analizy struktury białek (baza PDB), wyznaczania serii struktur kryształów skoncentrowanych na dobrze zdefiniowanym problemie chemicznym, zastosowania metod obliczeniowych chemii teoretycznej do przewidywania własności molekuł, topologicznej analizy obliczonych gęstości elektronowych oraz multipolowego udokładniania struktury i analizy eksperymentalnej gęstości elektronowej.
Wymagane podstawy:	Zaliczenie krystalografii II.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Ćwiczenia oferowane przede wszystkim dla studentów planujących wykonywanie pracy magisterskiej w Pracowni Krystalochemii.

Nazwa przedmiotu Seminarium specjalizacyjne - ścieżka krystalografia	Nr / kod przedmiotu*	Semestr 8
Rodzaj zajęć Seminarium specjalizacyjne	Liczba godzin Na semestr Na tydzień 30 2	Liczba punktów 3

Prowadzący:		Prof. dr hab. Tadeusz M. Krygowski Pokój: 225 Tel: w. 225 e-mail: tkryg@chem.uw.edu.pl
Zakład dydaktyczny:		Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Cele nauczania:		Celem seminarium jest nabycie umiejętności wygłaszania komunikatów naukowych
Opis przedmiotu:		Wystąpienia ustne specjalizantów (45 min) dotyczące podstawowych zagadnień z chemii teoretycznej dla ścieżki krystalografia. Słuchacze nabywają umiejętności zaplanowania wystąpienia (struktura logiczna), prezentacji (meritum i technika), obrony tezy (wygłaszający), uczestnictwa w dyskusji (pozostali). Jakość wystąpienia jest analizowana przez prowadzącego i specjalizantów (pozytywy, uchybienia, wnioski na przyszłość).
Wymagane podstawy:		Bez wymagań
Forma zaliczenia:		Zaliczenie na ocenę
Uwagi:		-

Nazwa przedmiotu Seminarium specjalizacyjne - ścieżka chemia kwantowa	Nr / kod przedmiotu*	Semestr 8
Rodzaj zajęć Seminarium specjalizacyjne	Liczba godzin Na semestr Na tydzień 30 2	Liczba punktów 3

Prowadzący:		Prof. dr hab. Robert Moszyński Pokój: F-402 Tel: w. 206 e-mail: moszyns@chem.uw.edu.pl
Zakład dydaktyczny:		Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Cele nauczania:		Celem seminarium jest nabycie umiejętności wygłaszania komunikatów naukowych
Opis przedmiotu:		Wystąpienia ustne specjalizantów (45 min) dotyczące podstawowych zagadnień z chemii teoretycznej dla ścieżki chemia kwantowa. Słuchacze nabywają umiejętności zaplanowania wystąpienia (struktura logiczna), prezentacji (meritum i technika), obrony tezy (wygłaszający), uczestnictwa w dyskusji (pozostali). Jakość wystąpienia jest analizowana przez prowadzącego i specjalizantów (pozytywy, uchybienia, wnioski na przyszłość).
Wymagane podstawy:		Bez wymagań
Forma zaliczenia:		Zaliczenie na ocenę
Uwagi:		-

Nazwa przedmiotu Seminarium specjalizacyjne - ścieżka biopolimery	Nr / kod przedmiotu*	Semestr 8
Rodzaj zajęć Seminarium specjalizacyjne	Liczba godzin Na semestr Na tydzień 30 2	Liczba punktów 3

Prowadzący:		Dr hab. Andrzej Sikorski Pokój: 144 Tel: w. 388 e-mail: sikorski@chem.uw.edu.pl
Zakład dydaktyczny:		Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Cele nauczania:		Celem seminarium jest nabycie umiejętności wygłaszania komunikatów naukowych
Opis przedmiotu:		Wystąpienia ustne specjalizantów (45 min) dotyczące podstawowych zagadnień z chemii teoretycznej dla ścieżki biopolimery. Słuchacze nabywają umiejętności zaplanowania wystąpienia (struktura logiczna), prezentacji (meritum i technika), obrony tezy (wygłaszający), uczestnictwa w dyskusji (pozostali). Jakość wystąpienia jest analizowana przez prowadzącego i specjalizantów (pozytywy, uchybienia, wnioski na przyszłość).
Wymagane podstawy:		Bez wymagań
Forma zaliczenia:		Zaliczenie na ocenę
Uwagi:		-

Nazwa przedmiotu Materia nieuporządkowana; procesy samoorganizacji, przejścia fazowe.				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Laboratorium specjalizacyjne				Liczba godzin na semestr na tydzień 120 8		Liczba punktów 10

Prowadzący:		Dr Damian Pociecha (kierownik zajęć)
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 201		Tel: 442		e-mail: pociu@chem.uw.edu.pl
	Zakład Fizyki i Radiochemii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Poznanie właściwości oraz struktury molekularnych układów słabo-uporządkowanych, (ciekłe kryształy, żele, nanostruktury), oraz kryształów molekularnych.
Opis przedmiotu:	Ćwiczenia specjalizacyjne obejmują: * przygotowanie, w wyniku procesów chemicznych lub fizykochemicznych, próbek materiałów o właściwościach ciekłych kryształów, żeli, polimerów, kryształów molekularnych, nanostopów, struktur klastrowych lub micelowych, określenie ich podstawowych fizykochemicznych właściwości, również w warunkach przejścia fazowego, * badanie przejść fazowych metodami optycznymi i spektroskopowymi * syntezę materiałów ciekłokrystalicznych, identyfikację mezofaz metodami mikroskopii polaryzacyjnej, * badanie przejść fazowych w ciekłych kryształach metodą kalorymetrii skanningowej, * badania struktury smektycznych faz ciekłokrystalicznych metodą dyfrakcji rentgenowskiej, wyznaczanie spontanicznej polaryzacji elektrycznej * badanie dynamiki molekularnej metodami spektroskopi dielektrycznej, * badania struktury bliskiego uporządkowania metodami statycznymi – np. dyfrakcji rentgenowskiej oraz dynamicznymi – spektroskopii femtosekundowej, * badanie własności elektrooptycznych, magnetooptycznych oraz optycznych zjawisk liniowych i nieliniowych w wybranych materiałach w warunkach przejść fazowych.
Wymagane podstawy:	Zaliczony kurs z chemii fizycznej i fizyki (wykłady, laboratorium, ćwiczenia).
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Zajęcia obowiązkowe dla studentów, którzy wybrali specjalizację fizykochemii nowych materiałów.

Nazwa przedmiotu

Materia nieuporządkowana; procesy samoorganizacji, przejścia fazowe.

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Seminarium specjalizacyjne

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Damian Pociecha (kierownik zajęć)

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 201 R

Tel: 442

e-mail: pociu@chem.uw.edu.pl

Zakład Fizyki i Radiochemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Prezentacja przez specjalizantów wyników przeglądów literaturowych oraz wstępnych wyników samodzielnej pracy badawczej.

Opis przedmiotu:

W ramach seminariów studenci prezentują wyniki własnej pracy badawczej związanej z tematyką przyszłej pracy magisterskiej, jak również przedstawiają aktualny stan wiedzy w danej dziedzinie opierając się na dokonanym przeglądzie literatury.

Wymagane podstawy:

Zaliczone wykłady z „Chemii fizycznej” i „Fizyki”.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Zajęcia obowiązkowe dla studentów, którzy wybrali specjalizację z fizykochemii nowych materiałów (w Zakładzie Fizyki i Radiochemii). Terminy seminariów studenci ustalają z prowadzącymi.

Nazwa przedmiotu

Chemia jądrowa

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Laboratorium specjalizacyjne

Liczba godzin

na semestr na tydzień

120 8

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Małgorzata Jelińska-Kazimierczuk (kierownik zajęć)

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 119 R

Tel: 434

e-mail: rkanski@chem.uw.edu.pl

Zakład Fizyki i Radiochemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tych zajęć student powinien potrafić opisać metody radioizotopowe stosowane w chemii oraz zdobyć podstawowe umiejętności metodyczne niezbędne do wykonania pracy magisterskiej.

Opis przedmiotu:

W ramach pracowni specjalizacyjnej przewidywane są następujące ćwiczenia: radiometryczne oznaczanie stężenia wolnych rodników; wpływ podstawienia izotopowego na fizykochemiczne właściwości cieczy; oznaczanie organicznych zanieczyszczeń powietrza techniką chromatografii gazowej; znakowanie związków organicznych; identyfikacja związków organicznych za pomocą spektrometru masowego; oznaczanie pierwiastków śladowych w materiałach biologicznych metodą neutronowej analizy aktywacyjnej; wpływ promieniowania gamma na destrukcję enancjomerów; efekty izotopowe w równowagach fazowych; synteza związku znakowanego; badanie reakcji elektrochemicznych metodą radioizotopową i chronowoltamperometryczną.

Wymagane podstawy:

Zaliczone wykłady z „Chemii organicznej”, „Chemii fizycznej” i „Chemii jądrowej”.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Zajęcia obowiązkowe dla studentów, którzy wybrali specjalizację z chemii jądrowej. Terminy ćwiczeń studenci ustalają z prowadzącymi.

Nazwa przedmiotu Chemia jądrowa - specjalizacja				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Seminarium				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 3

Prowadzący:		Dr Małgorzata Jelińska -Kazimierczuk
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 121 R		Tel. 464		e-mail: jelka@chem.uw.edu.pl
	Zakład Fizyki i Radiochemii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tych zajęć student powinien nabyć umiejętności niezbędne w czasie wystąpień słownych, prezentacji wyników prac własnych i przeglądów literaturowych.
Opis przedmiotu:	Studenci prezentują, w formie słownych wystąpień, opracowania tematów nawiązujących do odbywanych ćwiczeń specjalizacyjnych. Podstawą prezentacji są głównie dane literaturowe, artykuły przeglądowe itp. Konieczne jest uzasadnienie celowości omawianych badań, poprawne przedstawianie precyzji pomiarów itp. W wystąpieniu należy przestrzegać zasad nomenklatury związków chemicznych, unikać wyrażeń żargonowych oraz zachowywać czystość języka polskiego. Opracowane przez studentów przeglądy wybranej literatury chemicznej mogą w przyszłości ułatwić przygotowanie części literaturowej prac magisterskich.
Wymagane podstawy:	Zaliczony wykład, laboratorium, ćwiczenia z „Chemii fizycznej” i „Chemii jądrowej”.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Przedmiot obowiązkowy dla wszystkich studentów odbywających specjalizację w Zakładzie Fizyki i Radiochemii.

Nazwa przedmiotu Technologia chemiczna				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Laboratorium specjalizacyjne				Liczba godzin na semestr na tydzień 120 8		Liczba punktów 10

Prowadzący:		dr hab. Grzegorz Litwinienko
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 130; 133		Tel: 335		e-mail: litwin@chem.uw.edu.pl
	Zakład Technologii Chemicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Teoretyczne i praktyczne zapoznanie studentów z tematyką naukową Pracowni. Poznanie technik badawczych i aparatury.
Opis przedmiotu:	Teoretyczne i praktyczne zapoznanie studentów z tematyką naukową Pracowni. Student wykonuje ćwiczenia z zakresu tematyki badawczej prowadzonej przez pracowników naukowych Pracowni. Tematyka: Kalorymetria statyczna i dynamiczna. Wydzielanie i charakterystyka fizykochemiczna i termodynamiczna związków naturalnych. Reakcja karbonylowania do karbaminianów i węglanów. Równowagi polimer-rozpuszczalnik. Prace teoretyczne z zakresu polimeryzacji i kopolimeryzacji monomerów winylowych.
Wymagane podstawy:	Zaliczone wszystkie przedmioty podstawowe.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Technologia chemiczna

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Seminarium specjalizacyjne

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Grzegorz Litwinienko

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 133b

Tel: 335

e-mail: litwin@chem.uw.edu.pl

Zakład Technologii Chemicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Seminaria specjalizacyjne mają na celu zdobycie umiejętności umożliwiających odpowiednie przygotowanie wystąpień słownych i prezentacji wyników pracy własnej i przeglądów literaturowych.

Opis przedmiotu:

Opracowanie przez studentów przeglądów bieżącej literatury mogącej być podstawą części literaturowej przyszłej pracy magisterskiej.

Wymagane podstawy:

Zaliczone przedmioty podstawowe z 1, 2 i 3 roku.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu Zastosowanie spektroskopii multijądrowego rezonansu magnetycznego w analizie chemicznej	Nr / kod przedmiotu*	Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny	Liczba godzin Na semestr Na tydzień 30 2	Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Karol Jackowski Pokój: 156E Tel: w. 315 e-mail: kjack@chem.uw.edu.pl
Zakład dydaktyczny:		Zakład Dydaktyczny Chemii Fizycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:		Poznanie nowoczesnych metod spektroskopii NMR oraz zakresu stosowania widm otrzymanych z obserwacji różnych jąder magnetycznych w analizie chemicznej.
Opis przedmiotu:		Wykład dotyczy głównie zastosowania nowych rodzajów widm NMR w analizie chemicznej. Na wstępie omawiane są warunki konieczne do przeprowadzenia dobrej rejestracji widma, dyskutowany jest wpływ relaksacji jądrowych i oddziaływań międzymolekularnych na jakość otrzymanych wyników. Tradycyjne metody ¹H i ¹³C NMR stosowane w analizie jakościowej związków organicznych przedstawione są w bardziej nowoczesnej wersji tj. z wykorzystaniem widm korelacyjnych. Kolejnym punktem programu jest omówienie widm NMR otrzymywanych z wykorzystaniem jąder ¹⁵N, ¹⁷O, ¹⁹F, ²⁹Si, ³¹P i ³³S. Dostarczają one wielu cennych informacji o strukturze związków chemicznych i z tego powodu ich znaczenie w analizie chemicznej szybko rośnie. Zastosowanie impulsowych metod detekcji i transformacji Fouriera w NMR znakomicie zwiększyło czułość metody, co pozwala na rejestrację widm (np. ¹⁵N, ¹⁷O lub ³³S) bez wzbogacenia izotopowego próbki. Nowe metody detekcji stworzyły niezwykłe możliwości badań molekularnych we wszystkich stanach skupienia. Dane NMR są dostępne z obserwacji molekuł w fazie gazowej, w roztworach ciekłych kryształów oraz adsorbowanych na powierzchniach ciał stałych. We wszystkich wymienionych przypadkach widma NMR pozwalają na identyfikację związków oraz na badania ilościowe.
Wymagane podstawy:		Zdany egzamin ze spektroskopii molekularnej
Forma zaliczenia:		Egzamin
Uwagi:		-

Nazwa przedmiotu Energia jądrowa i promieniotwórczość				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin Na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Andrzej Czerwiński
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 404		Tel: 305		e-mail: aczerw@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Fizycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Zdobycie wiedzy o budowie jądra atomowego oraz o zjawisku promieniotwórczości i jej oddziaływania z materią. Ważnym jest zrozumienie korzyści i zagrożeń jakie ze sobą niesie promieniotwórczość. Ważnym celem wykładu jest przedstawienie problematyki energetyki jądrowej oraz wyjaśnienie niektórych mitów i nieporozumień.
Opis przedmiotu:	Na wykładzie są przedstawiane problemy związane z energią jądrową i wykorzystaniem jej przez człowieka. Opisana jest budowa jądra atomowego i związane z tym przyczyny przemian promieniotwórczych. Przy omawianiu budowy materii przedstawiany jest Model Standardowy oraz metody otrzymywania cząstek elementarnych. Omawiane są dostępne rodzaje promieniowania jądrowego oraz jego oddziaływanie z materią. Przedstawione są zastosowania izotopów naturalnych i sztucznie otrzymywanych w medycynie, nauce i technice. Omówione zostały problemy dotyczące wpływu skażeń promieniotwórczych i promieniowania jonizującego na organizmy i środowisko. Przedstawione są różne typy reaktorów jądrowych obecnie eksploatowanych. Istotnym problemem energetyki jądrowej są odpady promieniotwórcze – ich przechowywanie i utylizacja. Przyszłość stanowią nowe rozwiązania konstrukcyjne reaktorów atomowych np. reaktor Rubii. Wyjaśnione zostały niektóre mity i nieporozumienia dotyczące awarii w Czarnobylu.
Wymagane podstawy:	Zdany egzamin z chemii ogólnej i fizyki z 1 roku.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:	Literatura: A. A. Czerwiński, Energia jądrowa i promieniotwórczość. Oficyna Edukacyjna. Warszawa

Nazwa przedmiotu

Spektroskopia ultrafioletu, światła widzialnego i podczerwieni w chemii

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr hab. Hubert Lange, prof. U.W.

Zakład dydaktyczny:

Efekty kształcenia i kompetencje:

Pokój: 219

Tel: 303

e-mail: lanhub@chem.uw.edu.pl

Zakład Chemii Fizycznej

Pogłębienie wiedzy z dziedziny optycznej spektroskopii molekularnej, nabytej w kursie podstawowym.

Opis przedmiotu:

Część pierwsza obejmuje zagadnienia teoretyczno-eksperymentalne spektroskopii absorpcyjno-emisyjnej gazów w nadfiolecie i świetle widzialnym. Omawiane tematy: wielkości stosowane w ilościowym opisie pola promieniowania, jednostki energetyczne i fotometryczne, równanie transportu promieniowania, promieniowanie termiczne i nierównowagowe, źródła promieniowania w spektroskopii UV-VIS, współczynniki Einsteina i siła oscylatora, profile linii spektralnych i intensywność, Struktura oscylacyjno-rotacyjna widm elektronowych, metody diagnostyki spektroskopowej płomieni i wyładowań elektrycznych w gazach, lasery i ich zastosowanie w badaniach zanieczyszczeń atmosfery (LIDAR –y).

Część druga obejmuje zagadnienia nowoczesnej spektroskopii oscylacyjnej i jej zastosowań. Celem wykładu jest przedstawienie nowoczesnych technik stosowanych w spektroskopii oscylacyjnej podczerwieni i Ramana. Na wstępie przypomniane są krótko podstawy spektroskopii oscylacyjnej oraz analizy drgań normalnych. Omawiane tematy: spektroskopia dalekiej podczerwieni, widma podczerwieni molekuł w matrycach, kwantowa teoria zwykłego efektu Ramana, rezonansowy efekt ramanowski (teoria i zastosowania), nieliniowe efekty rozproszenia ramanowskiego (efekt hiperramanowski, efekt stymulowany i jego odmiany), zastosowania widm Ramana w badaniach powierzchni (SERS i SERRS), ramanowska spektroskopia pojedyńczej molekuły.

Wymagane podstawy:

Zdany egzamin ze spektroskopii molekularnej.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Elektrochemia stosowana

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Prof. dr hab. Krystyna Jackowska

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 401

Tel: 309

e-mail:kryjacko@chem.uw.edu.pl

Zakład Chemii Fizycznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Zapoznanie studentów ze współczesnymi aspektami elektrochemii stosowanej.

Opis przedmiotu:

Wykład dotyczy wybranych zagadnień z elektrochemii stosowanej i składa się z czterech części. Część pierwsza obejmuje zagadnienia z korozji materiałów. Omawiane zagadnienia to stabilność metali, diagram Pourbaix, mechanizmy korozji, metody badania korozji, inhibitory korozji, pasywacja. Część druga obejmuje zagadnienia z elektrokatalizy i bioelektrokatalizy. Omówione będą rodzaje katalizatorów, różnice między reakcjami konwencjonalnymi elektrochemicznymi i reakcjami elektrokatalitycznymi, konkretne reakcje elektrokatalityczne i ich znaczenie, elektrody enzymatyczne i ich zastosowanie. Część trzecia to zastosowanie elektrochemii w osadzaniu cienkich warstw metalicznych, polimerów przewodzących, wytwarzaniu nanostruktur. Omawiane tematy to: mechanizmy zarodkowania i narastania, osadzanie podpotencjałowe wpływ różnych czynników na rodzaj tworzonych struktur. Część czwarta wykładu obejmuje zagadnienia z elektrochemii i fotoelektrochemii półprzewodników. Omawiane tematy to: czynniki powodujące różnice między elektrodami metalicznymi i półprzewodnikowymi, podstawy kinetyki elektrodowej, zjawiska spowodowane oświetlaniem elektrod półprzewodnikowych, działanie ogniw słonecznych, rozkład wody, korozja, fotokorozja i ochrona elektrod półprzewodnikowych przed tymi procesami.

Wymagane podstawy:

Zdany egzamin z chemii fizycznej II lub chemii nieorganicznej II. Zaliczone laboratorium z „Fizykochemii nowych materiałów”.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Metody optymalizacji w chemii

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Paweł Oracz

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 229

Tel: 385

e-mail: poracz@chem.uw.edu.pl

Zakład Chemii Fizycznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Poznanie podstawowych metod optymalizacji.

Opis przedmiotu:

Na zajęcia składa się wykład połączony z ćwiczeniami praktycznymi prowadzonymi w sali komputerowej. Zakres pojęć podstawowych: pojęcie eksperymentu, błędy eksperymentu ze statystycznego punktu widzenia, szacowanie statystyczne, funkcja maksymalnej wiarygodności. W oparciu o pojęcie funkcji maksymalnej wiarygodności wyprowadzane są podstawowe metody wykorzystywane w obróbce numerycznej wyników eksperymentu: metoda MML (wieloodpowiedziowa metoda maksymalnej wiarygodności), ważona metoda najmniejszych kwadratów oparta na wykorzystaniu propagacji błędów oraz (najczęściej stosowana ze względu na prostotę a może również niewiedzę użytkowników) uproszczona metoda najmniejszych kwadratów. Na wykładzie omawiane są regresja i korelacja oraz dobieranie parametrów modeli w oparciu o testy statystyczne. Analiza wariancji. W części praktycznej wykorzystywane są narzędzia statystyczne wbudowane w MS Excela. Na życzenie studentów w części praktycznej może być zawarty krótki kurs programowania w VBA (Visual Basic for Applications).

Wymagane podstawy:

Znajomość podstawowych pojęć statystyki.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Zakres części praktycznej jest uzgadniany ze studentami. Zajęcia mogą być zblokowane i odbywać się codziennie przez dwa tygodnie.

Nazwa przedmiotu Elektroanaliza				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Zbigniew Stojek
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 153		Tel: 336		e-mail: stojek@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Analitycznej i Nieorganicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien umieć wybrać odpowiednią elektrodę i technikę elektroanalityczną do odpowiednich pomiarów. Powinien również umieć zinterpretować otrzymane krzywe.
Opis przedmiotu:	Pomiar potencjostatyczny (W,R,C) i galwanostatyczny. Typy elektrod pracujących w elektroanalizie. Kiedy i dlaczego przez elektrodę pracującą płynie prąd? Prąd faradajowski i pojemnościowy. Odwracalne, quasiodwracalne i nieodwracalne procesy elektrodowe. Chronoamperometria i chronokulometria. Woltamperometria z liniową zmianą potencjału, zwykła i cykliczna. Woltamperometria pulsowa. Woltamperometria zmiennoprądowa. Reakcje chemiczne sprzężone z przeniesieniem elektronu. Elektrokataliza. Elektrody błonkowe i woltamperometria cienkowarstwowa. Mikroelektrody i elektrody modyfikowane chemicznie Elektrochemiczne zatężanie analitów, analiza stripingowa. Elektroanaliza w nieobecności elektrolitu podstawowego. Chronopotencjometria. Rodzaje transportu do elektrody pracującej. Co to jest symulacja krzywych woltamperometrycznych? Wyznaczanie parametrów procesów elektrodowych.
Wymagane podstawy:	Zaliczony egzamin z chemii analitycznej, chemii fizycznej.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Automatyzacja analizy chemicznej				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Marek Trojanowicz
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 343		Tel: 359		e-mail: trojan@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Student powinien umieć zaproponować rozwiązania aparaturowe umożliwiające usprawnienie oznaczeń analitycznych.
Opis przedmiotu:	Mechanizacja i automatyzacja. Konstrukcje i zastosowania analizatorów dyskretnych. Analizatory wirówkowe i równoległe. Analiza przepływowa. Zagadnienia i przyrządy analizy procesowej. Roboty w laboratorium analitycznym.
Wymagane podstawy:	Zaliczony kurs chemii analitycznej.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Bioelektrochemia

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Prof. dr hab. Renata Bilewicz, prof dr hab. Paweł Krysiński*

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 154

320*

Tel: 345

286*

e-mail: bilewicz@chem.uw.edu.pl

pakrys@chem.uw.edu.pl*

Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej, Zakład Chemii Fizycznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Student powinien wykazać się umiejętnością doboru metodyki badań do rozwiązywania problemów związanych z procesami redoks i transportem ładunku w układach biologicznych. Powinien wykazać się znajomością przedstawionych w wykładzie zagadnień potencjału membranowego, transportu ładunku przez błony biologiczne i bioelektrokatalizy.

Opis przedmiotu:

Membrany biologiczne. Biologiczne powierzchnie międzyfazowe i ich struktura. Podwójna warstwa elektryczna. Równanie Nernsta-Plancka i powstawanie potencjałów membranowych. Procesy dalekozasięgowego przeniesienia elektronów i transport protonów w układach biologicznych. Transformacja energii i przewodzenie sygnałów elektrycznych. Elektrochemiczne badania procesów enzymatycznych i układów modelowych. Zachowanie enzymów na elektrodach. Bioelektrokataliza. Elektrochemiczne biosensory.

Wymagane podstawy:

Zaliczona chemia fizyczna i biochemia.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Chemia peptydów i białek

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

dr hab. Aleksandra Misicka-Kęsik, prof. U.W.

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 329

Tel: 228

e-mail: misicka@uw.chem.edu.pl

Zakład Chemii Organicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien znać zagadnienia związane z rolą peptydów, białek i innych związków naturalnych w biologii i medycynie. Powinien wiedzieć jak syntezuje się te związki i jak się je wyodrębnia ze źródeł naturalnych.

Opis przedmiotu:

Rola peptydów i białek w procesach zachodzących w organizmach. Posttranslacyjne przemiany białek. Udział związków o budowie peptydowej w rynku farmaceutycznym. Metody ustalania budowy chemicznej peptydów i białek. Metody izolowania i oczyszczania peptydów i białek pochodzących ze źródeł naturalnych lub otrzymanych w wyniku syntezy: sączenie molekularne, chromatografia jonowymienna, chromatografia podziałowa, wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC). Metody syntezy peptydów w roztworze. Grupy zabezpieczające w syntezie peptydów. Metody tworzenia wiązania peptydowego. Racemizacja w trakcie syntezy peptydów. Taktyka i strategia peptydów. Synteza na nośnikach polimerycznych (synteza w fazie stałej). Ocena metod i sposobów syntezy peptydów za pomocą reakcji modelowych.

Wymagane podstawy:

Zdany egzamin z „Biochemii”.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu Nowe metody stereokontrolowanej syntezy organicznej				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Dr hab. Tomasz Bauer
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 310		Tel: 273		e-mail: tbauer@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Organicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien znać najnowsze metody syntezy złożonych związków organicznych z użyciem technik chiralnych bloków budulcowych, pomocników chiralnych oraz chiralnych katalizatorów.
Opis przedmiotu:	Wykład zawiera wprowadzenie do współczesnej stereochemii (pojęcia, określanie konfiguracji absolutnej, czystości enancjomerycznej i diastereoizomerycznej) szczególnie w jej wariantach dynamicznych. Omawiane są ogólne metody stereokontrolowanego tworzenia wiązań C-C oraz C-heteroatom, a także analizowane są nowoczesne techniki wykorzystania chiralnych bloków budulcowych i pomocników chiralnych. Omówione są także chiralne katalizatory oraz ich wykorzystanie w procesach enancjoselektywnych.
Wymagane podstawy:	Zdany egzamin z „Chemii organicznej I i II”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Podstawy transformacji asymetrycznych				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Zbigniew Czarnocki
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 236, 226		Tel: 220, 263		e-mail: czarnoz@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Organicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien orientować się w podstawach fizycznych i mechanizmach fizykochemicznych zjawisk szeroko pojętej aktywacji optycznej.
Opis przedmiotu:	Omówione zostaną następujące grupy zagadnień: Stereoizomery w ujęciu dynamicznym. Zmiany konformacyjne, przeszkody rotacji, oddziaływania wewnątrzcząsteczkowe. Racematy i ich rozdział. Związki chiralne racemiczne i nieracemiczne. Transformacje asymetryczne racematów. Racemizacja i jej mechanizmy. Właściwości stereoizomerów. Stereoróżnicowanie. Oddziaływania homo- i heterochiralne. Różnicowanie związków chiralnych, nieracemicznych w środowiskach achiralnych. Zarys chemii ciekłych kryształów. Różnicowanie diastereoizomerów. Transformacje asymetryczne i ich mechanizmy. Epimeryzacja. Wzbogacenie kinetyczne. Receptory. Biostereoróżnicowanie - wstęp. Chiralność w przyrodzie. Chiralność świata roślin i zwierząt. Chiralność kosmosu. Homochiralność związków organicznych w świecie istot żywych. Teorie powstania pierwotnego nadmiaru enancjomerycznego i teorie powstania życia. Symetria praw przyrody. Łamanie zasady zachowania parzystości kombinowanej. Doświadczenie Pani Wu. Konsekwencje dla modelu standardowego. Neutrina. Ciemna materia. Procesy amplifikacji chiralności. Biostereoróżnicowanie. Reaktywność stabilnych i mobilnych konformacyjnie diastereoizomerów. Konformacje substratów i stanów przejściowych.
Wymagane podstawy:	Zdany egzamin z „Chemii organicznej I i II”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Chemia związków heterocyklicznych				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Dr hab. Józef Mieczkowski, prof. UW
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 231		Tel: 260		e-mail: mieczkow@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Organicznej
Efekty kształcenia i kompetencji:	Po zakończeniu nauki wyżej wymienionego przedmiotu student powinien znać podstawy syntezy, reaktywności i aktywności biologicznej wybranych związków heterocyklicznych.
Opis przedmiotu:	- Pierścienie trójczłonowe z tlenem, azotem i siarką; występowanie w przyrodzie (feromony), aktywność biologiczna (leki antyrakowe – mechanizm działania), otrzymywanie i reakcje. - Pierścienie czteroczłonowe – otrzymywanie i reakcje, antybiotyki b-laktamowe. - Pierścienie pięcioczłonowe (furan, pirol, tiofen) – otrzymywanie, wykorzystanie w syntezie leków i związków . - Pierścienie sześcioczłonowe (piran, tiopiran, pirydyna), otrzymywanie, reakcje (podstawienie elektro- i nukleofilowe). Wykorzystanie w syntezie alkaloidów. - Benzoanalogi heterocykliczne (indol, chinolina, izochinolina) – występowanie w przyrodzie, otrzymywanie, reakcje, wykorzystanie w syntezie barwników i leków. - Zastosowanie związków heterocyklicznych w syntezie organicznej.
Wymagane podstawy:	Zdany egzamin z „Chemii organicznej I i II”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:	Jest to podstawowy wykład dotyczący występowania w przyrodzie aktywności biologicznej, syntezy i reaktywności oraz zastosowań w syntezie organicznej związków heterocyklicznych.

Nazwa przedmiotu Krystalochemia i krystalografia fizyczna				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Krzysztof Woźniak
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 163		Tel: 212		e-mail: kwozniak@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Rozszerzenie wiedzy na temat właściwości ciał stałych.
Opis przedmiotu:	Kurs składa się z dwóch części: krystalografii fizycznej i krystalochemii W części krystalochemicznej szczegółowo omówione będą: klasyfikacja struktur krystalicznych, defekty i wzrost kryształów, oddziaływania w kryształach i ich związek ze strukturą, polimorfizm, foto- i termochromizm (oraz inne –izmy), strukturalne aspekty chemii supramolekularnej, eksperymentalne badania gęstości elektronowej i analiza topologiczna gęstości elektronowej. W części poświęconej krystalografii fizycznej przedstawione będą: skalarne, wektorowe i tensorowe właściwości kryształów, ruch termiczny atomów i cząsteczek w kryształach, mechaniczne, elektryczne, optyczne właściwości kryształów, przewodnictwo elektronów w kryształach, diamagnetyzm, paramagnetyzm i ferromagnetyzm kryształów, termodynamika kryształów w stanie równowagi oraz zjawiska transportu.
Wymagane podstawy:	Zaliczenie wykładu z „Krystalografii II”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:	Oczekujemy studentów po zajęciach z krystalografii. Kurs przeznaczony jest dla specjalizantów, magistrantów i doktorantów w Pracowni Krystalochemii oraz tych studentów, którzy zainteresowani są własnościami nowych materiałów.

Nazwa przedmiotu Symulacja komputerowa polimerów i biopolimerów				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Dr hab. Andrzej Sikorski
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 144		Tel: 388		e-mail: sikorski@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Umiejętność posługiwania się podstawowymi technikami symulacji komputerowej, znajomość najważniejszych modeli oraz rozumienie istotnych zagadnień teorii polimerów i białek.
Opis przedmiotu:	Symulacja komputerowa: przyczyny powstania oraz współczesne zastosowania; systemy, modele i symulacja systemów, podstawy mechaniki statystycznej układów wielkocząsteczkowych. Metoda Monte Carlo i jej warianty. Metoda dynamiki molekularnej i brownowskiej. Szczegóły techniczne procesów symulacyjnych. Modele łańcuchów polimerowych: ciągłe, pełnoatomowe, zredukowane, sieciowe; potencjały oddziaływania. Symulacja pojedynczych łańcuchów polimerowych; algorytm Verdiera-Stockmayera, łańcuchy giętkie i sztywne, ciecze polimerowe, łańcuchy o różnej topologii. Symulacja układów polimerowych: przejście kłębek-globula, adsorpcja, zeszklenie i krystalizacja, uporządkowanie lokalne, własności lepkosprężyste, funkcje autokorelacyjne, mechanizmy ruchu makrocząsteczek, polimeryzacja. Modele układów białkowych: pełnoatomowe, zredukowane, sieciowe, pola siłowe, potencjały statystyczne oparte na analizie baz danych. Symulacja białek globularnych: struktury natywne, trajektorie zwijania białek, przejścia fazowe typu „wszystko albo nic”, termodynamika procesu zwijania białka, charakterystyka stanów przejściowych; predykcja struktur natywnych ab initio i z więzami. Symulacja białek wielołańcuchowych: asocjaty białkowe, superhelisy, układy receptor-ligand. Proste modele polipeptydów (HP), DNA, RNA, tworzenie i trwałość struktur drugorzędowych.
Wymagane podstawy:	Zaliczony wykład z ”Metod modelowania molekularnego” oraz „Podstaw chemii fizycznej”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:	Dla studentów przygotowujących się do specjalizacji w Pracowni Teorii Biopolimerów.

Nazwa przedmiotu Teoria oddziaływań międzycząsteczkowych				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Dr hab. Robert Moszyński
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 402		Tel: 206		e-mail: rmoszyns@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Zdobycie umiejętności posługiwania się metodami teorii struktury elektronowej do opisu oddziaływań międzycząsteczkowych.
Opis przedmiotu:	Przybliżenie Borna-Oppenheimera. Definicja energii oddziaływania. Metoda supermolekularna. Problem konsystencji rozmiarowej. Błąd superpozycji bazy. Rachunek zaburzeń dla oddziaływań. Przybliżenie polaryzacyjne. Klasyfikacja składowych polaryzacyjnych i ich interpretacja fizyczna. Postać asymptotyczna energii oddziaływania. Rozwiniecie multipolowe i bipolarne. Zbieżność polaryzacyjnego rachunku zaburzeń. Symetria permutacyjna funkcji zerowego rzędu i funkcji dokładnej. Adaptacja symetrii. Energia wymienna. Rachunek zaburzeń o adaptowanej symetrii. Słabe i silne wymuszanie symetrii. Klasyfikacja składowych wymiennych i ich interpretacja fizyczna. Własności zbieżności szeregów perturbacyjnych o adaptowanej symetrii a wymuszanie symetrii. Problem korelacji wewnątrz monomerów w obliczeniach składowych energii oddziaływania. Nieaddytywność energii oddziaływania. Rachunek zaburzeń dla oddziaływań trójciałowych. Klasyfikacja składowych trójciałowych i ich interpretacja fizyczna. Związek między teorią supermolekularną Mollera-Plesseta a teorią perturbacyjną. Teoria własności indukowanych zderzeniami. Efekty relatywistyczne w oddziaływaniach międzycząsteczkowych. Słabe oddziaływania układów otwartopowłokowych.
Wymagane podstawy:	Zaliczony wykład z „Chemii kwantowej”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Teoria procesów spektroskopowych i zderzeniowych w kompleksach molekularnych				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Dr hab. Robert Moszyński
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 402		Tel: 206		e-mail: rmoszyns@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Zdobycie umiejętności posługiwania się pojęciami teoretycznymi do opisu procesów spektroskopowych i zderzeniowych w kompleksach molekularnych.
Opis przedmiotu:	Kwantowa teoria oddziaływania promieniowania z materią. Rozdzielenie ruchu jąder i elektronów. Symetrie Hamiltonianu dla ruchu jąder. Grupy symetrii inwersyjno-permutacyjnej. Układy współrzędnych: laboratoryjny i związany z molekułą. Rozdzielenie wibracji i rotacji dla molekuł sztywnych. Poziomy energetyczne i funkcje falowe rotującej molekuły sztywnej. Hamiltonian kompleksu molekularnego w laboratoryjnym układzie współrzędnych. Klasyfikacja poziomów w schemacie słabego sprzężenia. Hamiltonian kompleksu molekularnego w układzie współrzędnych związanym z cząsteczką. Klasyfikacja poziomów w schemacie sprzężenia pośredniego. Współczynnik absorpcji dla przejść miedzy związanymi stanami rowibracyjnymi. Reguły wyboru dla przejść elektrycznych dipolowych. Zderzenia molekuł. Całkowity i różniczkowy przekrój czynny na rozpraszanie. Równanie Schrödingera dla zderzeń atom-molekuła. Asymptotyczne zachowanie funkcji falowej. Macierz rozpraszania. Równania silnego sprzężenia. Warunki asymptotyczne dla funkcji radialnych. Stany rezonansowe: położenie i czas życia. Widma ciągłej absorpcji indukowane zderzeniami. Współczynnik absorpcji dla przejść miedzy stanami widma ciągłego. Elementy kwantowej teorii własności termodynamicznych i dielektrycznych gazów.
Wymagane podstawy:	Zaliczony wykład z „Chemii kwantowej”, „Chemii fizycznej” i „Spektroskopii”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Teoria związków p-elektronowych				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Dr hab. Leszek Stolarczyk
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 537		Tel: 377		e-mail: leszek@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Poznanie podstawowych modeli teoretycznych opisujących własności molekuł π-elektronowych.
Opis przedmiotu:	Zastosowanie teorii orbitali molekularnych do opisu stanu pod-stawowego oraz stanów jonowych i wzbudzonych molekuł. Definicja i charakterystyka molekuł π-elektronowych. Przybliżenie π-elektronowe w teorii orbitali molekularnych. Model Parisera-Parra-Popla (PPP), pro-blem parametrów empirycznych. Opis wzbudzeń elektronowych molekuł π-elektronowych w modelu PPP. Symetria alternacyjna jako ukryta symetria węglowodorów π-elektronowych; węglowodory naprzemien-ne i nienaprzemienne. Hierarchia modeli π-elektronowych: przejście od modelu PPP, przez model Hubbarda, do modeli opartych na teorii Hückela. Wprowadzenie modelu Hückela-Su-Schrieffera-Heegera (HSSH) i jego zastosowanie do opisu geometrii (długości wiązań) i energii węglowodorów π-elektronowych i molekuł węglowych (fullereny i nanorurki). Własności elektryczne i magnetyczne molekuł π-elektro-nowych. Zastosowanie modelu HSSH do analizy rozkładu ładunku w węglowodorach nienaprzemiennych. Oddziaływanie molekuł pierście-niowych z polem magnetycznym (model HSSH), prądy pierścieniowe. Reaktywność molekuł π-elektronowych; indeksy reaktywności. Model σ-kompleksu Whelanda. Reakcje pericykliczne i zachowanie symetrii orbitalnej (reguły Woodwarda-Hoffmanna). Różne aspekty pojęcia aromatyczności w teorii związków π-elektronowych.
Wymagane podstawy:	Zaliczenie kursu chemii kwantowej A lub B.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Podstawy spektroskopii laserowej ze szczególnym uwzględnieniem femtosekundowej dynamiki molekularnej				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć W roku akad. 2007/08 wykład odwołany				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Wojciech Gadomski
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 214 R		Tel: 478		e-mail: gado@chem.uw.edu.pl
	Zakład Fizyki i Radiochemii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Poznanie podstaw optyki molekularnej i spektroskopii laserowej ze szczególnym uwzględnieniem femtosekundowej dynamiki molekularnej oraz kinetyki reakcji w czasie rzeczywistym.
Opis przedmiotu:	Sposoby obserwacji stanów przejściowych i stanów stacjonarnych ukła-dów mikroskopowych. Optyczne właściwości oraz dynamika cząsteczeki materii skondensowanej oddziałujących z polem elektromagnetycznym: klasyczny i kwantowy model zespolonego współczynnika załamania. Budowa cząsteczek a polaryzowalność. Tensorowa reprezentacja elektrycznych i optycznych właściwości atomów i cząsteczek; model makroskopowy polaryzacji; znaczenie oddziaływań międzymolekular-nych. Klasyczna dynamika cząsteczki w polu elektromagnetycznym. Fale elektromagnetyczne w próżni i w materii; Zasady działania laserów; od pracy ciągłej po impulsy femtosekundowe: model półklasyczny, równania kinetyczne, dynamika. Budowa, rodzaje laserów i ich zastosowania. Optyczne zjawiska nieliniowe: zjawiska elektro-optyczne i magneto-optyczne, liniowe i nieliniowe towarzyszące oddziaływaniu pola elektromagnetycznego z materią; ich wartość poznawcza w badaniu molekuł oraz nowych materiałów. Podstawy fizyczne oraz metody koherentnej spektroskopii laserowej w fazie skondensowanej, gazowej oraz w wiązce molekularnej. Spektroskopia nieliniowa. Femtosekundowa spektroskopia w “czasie rzeczywistym”; ultraszybka dynamika molekularna oraz podstawy femto-chemii.
Wymagane podstawy:	Zaliczone wykłady z „Fizyki”, „Matematyki” i „Chemii fizycznej”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Podstawy optyki molekularnej – elektryczne i optyczne właściwości cząsteczek

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Prof. dr hab. Wojciech Gadomski

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 214 R

Tel: 478

e-mail: gado@chem.uw.edu.pl

Zakład Fizyki i Radiochemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Wiedza na temat oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego z materią oraz znajomość nowoczesnych metod badawczych z wykorzystaniem laserów.

Opis przedmiotu:

Klasyczny i kwantowy model zespolonego współczynnika załamania. Tensorowa reprezentacja elektrycznych i optycznych właściwości atomów i cząsteczek ; budowa cząsteczek a polaryzowalność.

Model makroskopowy polaryzacji; znaczenie oddziaływań międzymolekularnych, modele pola lokalnego.

Fale elektromagnetyczne w próżni i w materii.

Zjawiska optyczne, elektro-optyczne i magneto-optyczne, liniowe i nieliniowe, towarzyszące oddziaływaniu pola elektromagnetycznego z materią; ich wartość poznawcza w badaniu molekuł oraz nowych materiałów.

Podstawy fizyki laserów – lasery molekularne, ekscimerowe i chemiczne.

Wymagane podstawy:

Zaliczone wykłady z „Fizyki”, „Matematyki” i „Chemii fizycznej”.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Wykład zalecany dla studentów, którzy wybrali specjalizację w Zakładzie Fizyki i Radiochemii.

Nazwa przedmiotu

Zastosowanie nuklidów promieniotwórczych w chemii

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Małgorzata Jelińska-Kazimierczuk

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 121 R

Tel: 464

e-mail: jelka@chem.uw.edu.pl

Zakład Fizyki i Radiochemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien umieć opisać metody radioizotopowe stosowane w badaniach fizykochemicznych, chemii analitycznej, geologii, itp.

Opis przedmiotu:

W wykładzie będą przedstawione następujące zagadnienia: Badanie prężności par. Wyznaczanie rozpuszczalności trudno rozpuszczalnych substancji. Wyznaczanie współczynnika podziału w procesach ekstrakcji. Badanie wpływu kompleksowania na ekstrakcję i wymianę jonową. Wyznaczanie współczynników dyfuzji w ciałach stałych. Autoradiografia. Badanie dyfuzji w cieczach. Badanie zjawisk powierzchniowych na granicy ciało stałe-gaz. Oznaczanie powierzchni rzeczywistej. Procesy zachodzące na powierzchni katalizatora. Badanie zjawisk powierzchniowych na granicy ciecz- gaz. Badanie przemian ciał stałych. Kinetyczna metoda izotopowa. Radiochromatografia impulsowa. Badanie procesów elektrodowych. Oznaczanie stężeń powierzchniowych. Adsorpcja związków organicznych. Procesy korozji. Radiochemiczne oznaczanie wieku: metoda trytowa, węglowa, helowa, ołowiowa, argonowa i strontowa. Radioanaliza. Metoda rozcieńczenia izotopowego. Miareczkowanie radiometryczne. Analiza aktywacyjna.

Wymagane podstawy:

Zaliczone wykłady z „Chemii fizycznej” i „Chemii jądrowej”.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Wykład zalecany dla studentów, którzy wybrali specjalizację z chemii jądrowej.

Nazwa przedmiotu Fizykochemiczne podstawy stosowania metod izotopowych				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Jerzy Szydłowski
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 228 R		Tel: 415		e-mail: jszydlow@chem.uw.edu.pl
	Zakład Fizyki i Radiochemii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazać się umiejętnością prawidłowego opisu zjawiska izotopii i właściwego komentowania wpływu podstawienia izotopowego na fizykochemiczne właściwości substancji chemicznych.
Opis przedmiotu:	Celem wykładu jest omówienie wpływu podstawienia izotopowego (głównie H® D) na fizykochemiczne właściwości substancji chemicznych. Wykład obejmuje następujące zagadnienia: Efekty izotopowe w widmach optycznych, w tym interpretację efektu izotopowego w widmie atomowym pierwiastków (efekt masowy i objętościowy) oraz w widmach oscylacyjnych i rotacyjnych cząsteczek. Efekty izotopowe w widmach NMR. Efekt izotopowy w równowagach chemicznych i fazowych: wprowadzenie pojęcia funkcji rozdziału i zredukowanej (izotopowej) funkcji rozdziału do definicji stałej równowagi reakcji chemicznej (reakcji wymiany izotopowej), właściwości zredukowanej funkcji rozdziału, efekt masowy i efekt pola jądra; równowagi fazowe ciecz-para, ciecz-ciecz i ciecz-ciało stałe i interpretacja efektu izotopowego związanego z tymi równowagami. Efekt izotopowy w kinetyce chemicznej: definicje, teoretyczne i eksperymentalne metody wyznaczania kinetycznego efektu izotopowego. Efekty izotopowe podstawowych właściwości fizycznych substancji (gęstość, lepkość, współczynnik załamania światła, itd). Rozważania teoretyczne będą uzupełnione licznymi przykładami zaczerpniętymi z badań doświadczalnych. Omówione będą metody wzbogacania i rozdziału izotopów. Przedstawione będą także przykłady zastosowania metody efektów izotopowych do badania właściwości substancji, a w szczególności do badania struktury oraz oddziaływań międzycząsteczkowych w cieczach i ich mieszaninach.
Wymagane podstawy:	Zaliczony wykład z „Chemii fizycznej”.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:	Wykład zalecany dla studentów, którzy wybrali specjalizację z chemii jądrowej.

Nazwa przedmiotu

Zastosowanie izotopów w chemii organicznej

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Prof. dr hab. Marianna Kańska

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 230

Tel: 509

e-mail: mkanska@chem.uw.edu.pl

Zakład Chemii Organicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazywać się wiedzą z zakresu nowoczesnych technik stosowanych w syntezie związków znakowanych izotopami stabilnymi i radioaktywnymi oraz badaniem mechanizmów reakcji metodą wskaźników izotopowych i kinetycznych efektów izotopowych.

Opis przedmiotu:

Specyficzne metody stosowane w syntezie związków znakowanych. Chemiczne i enzymatyczne, stereospecyficzne syntezy związków biologicznie czynnych znakowanych izotopami węgla, wodoru i fosforu. Syntezy związków znakowanych izotopami jodu.

Syntezy związków znakowanych krótkożyciowymi izotopami stosowa-nymi w tomografii pozytonowej. Badanie mechanizmów reakcji organicznych metodą wskaźników izotopowych i metodą kinetycznego efektu izotopowego. Utlenianie wolnorodnikowe, addycja elektrofilowa i nukleofilowa, eliminacja, substytucja nukleofilowa i elektrofilowa.

Dekarboksylacja.

Wymagane podstawy:

Zdany egzamin z „Chemii organicznej I” i „Chemii jądrowej”.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Przedmiot obowiązkowy dla studentów odbywających specjalizację w Zakładzie Chemii Organicznej, w Zakładzie Fizyki i Radiochemii oraz dla specjalności Chemia Biologiczna.

Nazwa przedmiotu

Mechanizmy i kinetyka polireakcji

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr hab. inż. Andrzej Kaim

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 113

Tel: 265

e-mail: akaim@chem.uw.edu.pl

Zakład Technologii Chemicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Znajomość mechanizmów reakcji chemicznych, w których powstają polimery syntetyczne oraz zrozumienie przyczyn zróżnicowanej reaktywności monomerów.

Opis przedmiotu:

Termodynamiczne uwarunkowania reakcji polimeryzacji. Podstawowe mechanizmy polireakcji. Reaktywność monomerów winylowych w reakcjach polimeryzacji. Mechanizmy polimeryzacji. Reakcje elementarne w polimeryzacji stopniowej i łańcuchowej: inicjacja, propagacja, zakańczanie, przenoszenie, równania kinetyczne, inhibicja i spowalnianie. Modele kopolimeryzacji i współczynniki reaktywności monomerów oraz sposoby ich wyznaczania. Sterowana/żyjąca polimeryzacja rodnikowa. Polimeryzacja koordynacyjna: podstawowe katalizatory, polimery stereoregularne. Polikondensacja. Poliaddycja. Metody prowadzenia procesów polimeryzacyjnych w przemyśle: polimeryzacja w masie, polimeryzacja w rozpuszczalniku, polimeryzacja w zawiesinie i emulsji. Inne metody polimeryzacji.

Wymagane podstawy:

Wykład przeznaczony jest dla studentów odbywających specjalizację w Zakładzie Technologii Chemicznej oraz w innych Zakładach, których praca dyplomowa wiąże się tematycznie z problematyką polimerową.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Termochemia z elementami termodynamiki

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Prof. dr hab. Teresa Kasprzycka-Guttman, dr Tomasz Pawłowski*

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 132

133A*

Tel: 333

246*

e-mail: guttman@chem.uw.edu.pl

polta@chem.uw.edu.pl*

Zakład Technologii Chemicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Poszerzenie wiadomości z zakresu termochemii.

Opis przedmiotu:

Zasady przepływu ciepła – sposoby przekazywania ciepła: przewodzenie, konwekcja, promieniowanie. Przedmiot termochemii – efekty fizyczne przemian chemicznych i metody ich pomiaru, kalorymetria dynamiczna. Metodyka badań termochemicznych. Prawo Hessa, równania termochemiczne i obliczanie ciepła reakcji. Prawo Kirchoffa. Ciepło reakcji w stałej objętości i pod stałym ciśnieniem, ciepło tworzenia. Cykl Borna-Habera. Ciepło zobojętniania, ciepło rozpuszczania i rozcieńczania, ciepło hydratacji jonów. Kalorymetria dynamiczna (DSC, derywatograf). Molowe ciepła przemian fazowych: parowania, topnienia i sublimacji. Zasada addytywności. Charakterystyki termochemiczne wiązań chemicznych, ciepła tworzenia wiązań atomowych, ciepło uwodornienia, spalania, ciepło przegrupowań. Wykorzystanie pomiarów termochemicznych do badań substancji biologicznie czynnych.

Wymagane podstawy:

Zaliczone podstawowe przedmioty z 1, 2 i 3 roku.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu Termodynamika i technologia rozdzielania mas				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny				Liczba godzin na semestr na tydzień 30 2		Liczba punktów 2

Prowadzący:		Prof. dr hab. Teresa Kasprzycka-Guttman
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 132		Tel: 333		e-mail: guttman@chem.uw.edu.pl
	Zakład Technologii Chemicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Rozszerzenie wiadomości o termodynamice roztworów, interpretacji wyników, korelacjach oraz praktycznym wykorzystaniu opisu termodynamicznego roztworu do jego rozdzielenia.
Opis przedmiotu:	Pomiary bezpośrednie i pośrednie funkcji termodynamicznych. Aparatura. Kalorymetria statyczna i dynamiczna. Kalorymetry do pomiarów jednostkowych i kalorymetry przepływowe. Pomiary izotermiczne i izobaryczne równowag ciecz-para. Równowagi ciecz-ciecz, równowagi ciecz-ciało stałe. Układy dwu i trójskładnikowe. Roztwory stałe. Aspekty praktyczne. Wykorzystanie opisu termodynamicznego mieszaniny do jej rozdzielania i oczyszczania.
Wymagane podstawy:	Wymagane zaliczenie przedmiotów podstawowych a szczególnie chemii organicznej, fizycznej i technologii chemicznej.
Forma zaliczenia:	Egzamin.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Wolne rodniki w chemii i biochemii

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład specjalizacyjny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Grzegorz Litwinienko

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 133b

Tel: 335

email: litwin@chem.uw.edu.pl

Zakład Technologii Chemicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu wykładu studenci wykażą się wiedzą z zakresu struktury i fizykochemii wolnych rodników, metod badań kinetyki procesów rodnikowych, roli rodników w procesach chemicznych i biochemicznych. Słuchacze uzyskają specjalistyczną wiedzę będącą wprowadzeniem do pracy naukowej w zakresie chemii wolnych rodników.

Opis przedmiotu:

Struktura wolnych rodników. Przegląd rodników centrowanych na węglu, tlenie, azocie, siarce. Laboratoryjne metody wytwarzania wolnych rodników. Metody detekcji rodników. Stabilność i reaktywność rodników. Badanie mechanizmów reakcji rodnikowych metodami fizycznej chemii organicznej, termodynamika, termochemia i kinetyka reakcji rodnikowych. Reakcje utleniania-redukcji przebiegające z udziałem wolnych rodników. Kinetyczne efekty izotopowe. Reakcje w fazie gazowej i w fazie ciekłej. Solwatacja rodników i efekty rozpuszczalnikowe.

Reakcje rozpadu, fragmentacji, cyklizacji, przegrupowania, rekombinacji. Wolne rodniki w syntezie organicznej.

Wolne rodniki w atmosferze. Toksykologia wolnych rodników: produkty wytwarzane w organizmie. Jony metali jako prekursory wolnych rodników. Stres oksydacyjny. Choroby wywołane wolnymi rodnikami. Rodnikowa teoria starzenia się.

Wymagane podstawy:

Zaliczone wykłady z chemii fizycznej, organicznej oraz biochemii.

Forma zaliczenia:

Egzamin.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu Elektrochemiczne źródła prądu				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 9
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin Na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Prof. dr hab. Andrzej Czerwiński
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 404		Tel: 305		e-mail: aczerw@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Fizycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Uzyskanie wiedzy o ogniwach - ich podziale, konstrukcji i działaniu. Wiedza na temat aktualnie użytkowanych ogniw w różnego typu odbiornikach energii.
Opis przedmiotu:	Wykład dotyczy przeglądu elektrochemicznych źródeł energii – ogniw i akumulatorów oraz analizy ich wpływu na środowisko. Duży nacisk jest położony ma ich zapotrzebowanie wraz z perspektywami zastosowań np. w pojazdach elektrycznych. Przedstawiona została historia badań i rozwoju elektrochemicznych źródeł prądu wraz z ich podziałem na ogniwa pierwotne, odwracalne (akumulatory) i paliwowe. Z najczęściej stosowanych ogniw szczególny nacisk jest położony na pierwotne ogniwa cynkowo-manganowe, akumulatory ołowiano-kwasowe, wodorkowo-niklowe, litowo-jonowe oraz ogniwa wysokotemperaturowe. Omówione zostały także bio-ogniwa. Opis ogniw paliwowych uwzględnia ich podział na ogniwa wysokotemperaturowe i niskotemperaturowe oraz ich podział ze względu na stosowany w nich elektrolit. Szeroko zostały omówione perspektywy zastosowań ogniw w technice wraz z nowymi koncepcjami elektrochemicznych źródeł energii i ich zastosowań.
Wymagane podstawy:	Podstawy chemii ogólnej i fizyki.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Literatura: 1. A.A.Czerwiński, „Współczesne źródła energii”, UW-IChP, Warszawa, 2001 2. A.A.Czerwiński, „Akumulatory baterie i ogniwa”, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa (w przygotowaniu).

Nazwa przedmiotu

Metody badania powierzchni ciał stałych oparte na analizie widm oscylacyjnych

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład monograficzny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

15 1

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Andrzej Kudelski

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 432

Tel: 278

e-mail: akudel@chem.uw.edu.pl

Zakład Chemii Fizycznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Poznanie sposobu uzyskania widm oscylacyjnych zaadsorbowanych molekuł oraz zdobycie umiejętności określania zmiany struktury elektronowej molekuł powstałych na skutek adsorpcji.

Opis przedmiotu:

Specyfika fazy powierzchniowej. Polaryzacja promieniowania elektromagnetycznego. Odbicie promieniowania spolaryzowanego. Całkowite wewnętrzne odbicie. Absorpcyjna spektroskopia w podczerwieni: reguły wyboru w absorpcyjnym widmie w podczerwieni, odbiciowa spektroskopia w podczerwieni, konfiguracja ATR, mechanizmy powierzchniowego wzmocnienia widma absorpcyjnego. Spektroskopia ramanowska: podstawy spektroskopii ramanowskiej, rezonansowy efekt ramanowski. Plazmony powierzchniowe. Powierzchniowo wzmocnione rozproszenie ramanowskie (SERS), elektromagnetyczny i „chemiczny” mechanizm wzmocnienia widma SERS. SFG (Sum Frequency Generation): podstawowe informacje o nieliniowych efektach optycznych, reguły wyboru w spektroskopii SFG. Podstawowe informacje o pracy z wysoką próżnią (UHV). HREELS (High Resolution Electron Energy-Loss Spectroscopy), mechanizmy rozproszenia elektronów. Mikroskopia tunelowa – tunelowa spektroskopia: efekty tunelowe, budowa skaningowego mikroskopu tunelowego (STM), „nieelastyczne tunelowanie” i „tunelowa spektroskopia”.

Wszystkie wymienione powyżej techniki spektroskopowe będą ilustrowane przykładami praktycznych zastosowań.

Wymagane podstawy:

Zdany egzamin ze spektroskopii molekularnej.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu Projektowanie nowych funkcjonalnych materiałów – teoria i praktyka				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr hab. Wojciech Grochala
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 301		Tel: 276		e-mail: wgroch@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Fizycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Poznanie nowoczesnych materiałów i teoretycznych podstaw skutecznego ich projektowania.
Opis przedmiotu:	Nauka a ekonomia zagadnień przemysłowych i finansowanie badań. Przedmioty zainteresowania chemii materiałowej AD 2007 i prognoza futurystyczna – najważniejsze wyzwania. Kontrola wytwarzania, magazynowania i transferu materii i energii. Praktyczny układ okresowy chemika materiałowego. Struktura pasmowa i fononowa ciała stałego. Parametry mikroskopowe molekuł a własności makroskopowe ciał stałych: przykłady korelacji. Sterowanie potencjałem redox, elektroujemnością i twardością molekuł. Kryzys energetyczny i nowe paliwa; magazynowanie wodoru dla potrzeb transportu przyszłości. Ogniwa paliwowe. (Foto)elektroliza wody. Aktywacja wiązań C–H, C–C, H–H i N≡N. Wysokotemperaturowe i niskotemperaturowe nadprzewodnictwo: historia i najważniejsze teorie nadprzewodnictwa, główne rodziny i zastosowanie nadprzewodników. Sterowanie sprzężeniem wibronowym w molekułach i w ciele stałym. Metalizacja niemetali i dystorsja Peierlsa. Właściwości chemiczne i struktury krystaliczne fluorków Ag i Au (2+) i (3+). Chemia fluoru i gazów szlachetnych. Metaliczność i nadprzewodnictwo niektórych fluorków srebra.
Wymagane podstawy:	Zaliczony program chemii nieorganicznej i kwantowej z niższych lat studiów.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Podstawy nowoczesnych technik spektroskopii NMR				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr hab. Wiktor Koźmiński, prof. U.W.
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 156C		Tel: 219		e-mail: kozmin@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Fizycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Poznanie podstawowych technik impulsowej spektroskopii NMR.
Opis przedmiotu:	Wykład adresowany jest przede wszystkim do studentów wybierających specjalizację w Zakładzie Chemii Fizycznej lub Chemii Organicznej zainteresowanych pogłębieniem wiedzy na temat technik eksperymentalnych i zastosowań nowoczesnej spektroskopii jądrowego rezonansu magnetycznego (NMR). Rozważane są podstawowe elementy sekwencji impulsów, a także najważniejsze zasady ich konstruowania, pozwalając na zrozumienie i samodzielną analizę większości eksperymentów stosowanych rutynowo w impulsowej spektroskopii NMR. Wskazywana jest istotna rola zastosowań NMR do badania cząsteczek o znaczeniu biologicznym w szybkim rozwoju metod eksperymentalnych. Rozpatrywane jest także zagadnienie czułości pomiarów NMR w zależności od właściwości badanych jąder i wybranych technik pomiarowych. W dalszym ciągu omawiane są techniki (sekwencje impulsów) prowadzące do eksperymentów wielowymiarowych (korelacyjnych) oraz ich zastosowania w chemii i biochemii ze szczególnym uwzględnieniem: wpływu na czułości pomiaru, przypisanie sygnałów odpowiednim atomom w dużych małych cząsteczkach, pomiary skalarnych i resztkowych dipolowych stałych sprzężenia spinowo-spinowego. Wspominane są również techniki pomiaru współczynników dyfuzji oraz metody spektroskopii zlokalizowanej i obrazowania magnetyczno – rezonansowego.
Wymagane podstawy:	Zdany egzamin ze spektroskopii molekularnej.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Elektrochemiczne czujniki jonowe				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr Agata Michalska-Maksymiuk
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 262		Tel: 291		e-mail: agatam@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazać się znajomością zasad funkcjonowania i konstrukcji nowoczesnych elektrochemicznych czujników jonowych.
Opis przedmiotu:	Podstawowe pojęcia dotyczące czujników elektrochemicznych. Podstawowe rodzaje jonowych czujników elektrochemicznych. Powstawanie sygnału analitycznego w technikach potencjometrycznych i amperometrycznych, typowe źródła błędów. Parametry charakteryzujące pracę czujników jonowych: granica wykrywalności, selektywność, czułość. Koszty analizy prowadzonej z wykorzystaniem technik elektrochemicznych. Elektrody jonoselektywne. Obniżenie granicy wykrywalności czujników potencjometrycznych. Elektrody jonoselektywne ze stałym kontaktem. Polimery przewodzące z punktu widzenia konstrukcji elektrochemicznych czujników jonowych. Amperometryczne czujniki jonowe.
Wymagane podstawy:	Podstawy elektrochemii, podstawy chemii analitycznej i analizy instrumentalnej.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Komputerowe wspomaganie projektowania leków				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr hab. Sławomir Filipek
Zakład dydaktyczny:	MIBMiK		Tel: 5970722		ul. Trojdena 4
	Zakład Chemii Nieorganiczne i Analitycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien potrafić opisać, jakie czynniki wpływają na działanie leków na poziomie molekularnym. Powinien także wskazać te teoretyczne metody wspomagające projektowanie leków, które powinny być użyte w zależności od dostępnej informacji dla konkretnego układu lek i jego cel molekularny.
Opis przedmiotu:	Przedstawienie jak działają leki na poszczególne cele molekularne tj. enzymy, receptory, kwasy nukleinowe. Opis poszczególnych elementów projektowania leków. Czynniki wpływające na dotarcie leku do jego celu molekularnego - farmakodynamika. W drugiej części wykładu przedstawienie teoretycznych metod wspomagających proces projektowania leków: QSAR; analiza konformacyjna; metody symulacyjne; poszukiwanie farmakoforów; metody oparte na dopasowaniu liganda do struktury receptora; metody pól molekularnych i pseudoreceptorów. W czasie wykładu podawane są przykłady użycia określonych strategii do projektowania leków.
Wymagane podstawy:
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Metody instrumentalne w analizie obiektów zabytkowych				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr Barbara Wagner
Zakład dydaktyczny:	Pokój 340		tel. 222		E-mail: barbog@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Efekty kształcenia i kompetencji:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazywać się znajomością i zrozumieniem problematyki związanej z badaniami obiektów archeologicznych i zabytkowych oraz dzieł sztuki, a także umiejętnością dokonania poprawnego wyboru metod instrumentalnych, pozwalających na uzyskanie wiarygodnych informacji na temat fizyko-chemicznych właściwości analizowanych obiektów.
Opis przedmiotu:	Istota badań naukowych w ochronie obiektów zabytkowych i archeologicznych, podstawy archeometrii. Badania bezpośrednio związane z konserwacją zabytków i dzieł sztuki, badania procesów destrukcji obiektów zabytkowych, badania mające na celu stworzenie nowych metod konserwacji. Systematyka metod badawczych. Wybrane metody badania struktury obiektów zabytkowych. Wybrane nieniszczące i mikro-niszczące metody instrumentalne w analizie obiektów zabytkowych. Przykłady wykorzystania metod instrumentalnych w kompleksowej analizie obiektów zabytkowych
Wymagane podstawy:	Zaliczony wykład z „Chemii analitycznej”
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Elektroforeza kapilarna				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr Ewa Poboży
Zakład dydaktyczny:	Pokój 271		tel. 398		E-mail: ewapob@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Efekty kształcenia i kompetencji:	Zapoznanie studentów z możliwościami zastosowania elektroforezy kapilarnej jako nowoczesnej, wysokosprawnej metody rozdzielania
Opis przedmiotu:	Zaproponowany cykl wykładów obejmuje klasyfikację metod elektromigracyjnych, podstawy teoretyczne zachodzących zjawisk oraz omówienie optymalizacji warunków rozdzielania. Przedstawione zostaną przykłady zastosowania elektroforezy kapilarnej do rozdzielania i oznaczania różnych klas związków.
Wymagane podstawy:	Kurs chemii analitycznej i chemii fizycznej
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę
Uwagi:	Literatura u wykładowcy

Nazwa przedmiotu Glikoproteiny				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Prof. dr hab. Andrzej Temeriusz
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 239		Tel: 822 23 25		e-mail: atmer@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Organicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu chemii i biologii glikoprotein.
Opis przedmiotu:	Glikoproteiny jako glikokoniugaty. Klasyfikacja i budowa glikoprotein, N- i O - glikoproteiny. Budowa glikanu - części sacharydowej glikoprotein. Rdzeń, anteny, monosacharydy kontaktowe i monosacharydy - determinanty. N-glikoproteiny di- tri- i tetraantenowe, przykłady. Reguły rozbudowy N-glikoprotein. O-glikoproteiny. Substancje grupowe krwi. Glikoforyna jako glikoproteina transbłonowa. Rola, biosynteza i katabolizm glikoprotein. Chemiczne i spektroskopowe metody analizy glikoprotein. Metody ustalanie budowy chemicznej glikanów. Analiza metylacyjna glikanów metodą Hakomoriego.
Wymagane podstawy:	Znajomość podstaw chemii organicznej i biochemii.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Wykład nieobowiązkowy.

Nazwa przedmiotu

Związki naturalne i ich znaczenie
w syntezie leków

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład monograficzny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

15 1

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Joanna Ruszkowska

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 228

Tel: 215

e-mail: ruszko@chem.uw.edu.pl

Zakład Chemii Organicznej

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien znać główne grupy związków o wybitnej aktywności biologicznej znajdujące zastosowanie w terapii, ich znaczenie w rozwoju nauki o leku oraz niektórych możliwości wykorzystania w przyszłości jako związków modelowych przy projektowaniu leków nowych generacji.

Opis przedmiotu:

Po krótkiej retrospekcji na temat znaczenia związków naturalnych dla rozwoju współczesnej nauki o leku omawiane są najważniejsze z punktu widzenia aktywności biologicznej grupy metabolitów wtórnych (terpenoidy, glikozydy, alkaloidy, antybiotyki, olejki eteryczne), źródła ich pozyskiwania z zasobów naturalnych oraz nowoczesne sposoby zwiększania zawartości składników aktywnych w surowcu. Szczególnie dokładnie omawiane są substancje o aktywności muta- i kancerogennej oraz substancje o udokumentowanej aktywności przeciwnowotworowej, potencjalne leki onkolityczne i substancje działające onkoprewencyjnie. Wskazuje się także na możliwości wykorzystania naturalnych substancji jako związków wiodących przy poszukiwaniu nowych skutecznych leków przeciwmalarycznych oraz przeciwwirusowych (HIV). Przytacza się też kilka przykładów poszukiwania nowych półsyntetycznych pochodnych alkaloidów Catharanthus oraz zastosowania metod opartych na QSAR do projektowania nowych leków przeciwnowotworowych.

Wymagane podstawy:

Znajomość podstaw chemii organicznej i biochemii.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu Peptydy i peptydomimetyki - synteza i zastosowania				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć W r. akad. 2007/08 wykład odwołany				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr hab. Aleksandra Misicka-Kęsik, prof. UW
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 331		Tel: 228		e-mail: misicka@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Organicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	W ramach tego przedmiotu student powinien nabyć wiedzę na temat projektowania i prowadzenia syntezy peptydów, projektowania peptydomimetyków o określonej strukturze II-rzędowej i badań na temat zależności aktywności biologicznej od struktury chemicznej wybranych biologicznie czynnych peptydów
Opis przedmiotu:	Poszczególne wykłady omawiają poniższe zagadnienia: 1. Rys historyczny syntezy peptydów 2. Aminokwasy naturalne: występowanie, właściwości 3. Grupy ochronne stosowane w syntezie peptydów (funkcji aminowej, karboksylowej, hydroksylowej, tiolowej) 4. Reakcje sprzęgania (metody, odczynniki) 5. Synteza peptydów prowadzona w roztworze 6. Synteza peptydów na nośniku polimerycznym 7. Reakcje uboczne, racemizacja 8. Analiza peptydów (HPLC, MS, 2D NMR) 9. Badania zależności aktywności biologicznej od struktury chemicznej 10. Projektowanie leków na bazie peptydów biologicznie czynnych 11. Stosowane leki o budowie peptydowej 12. Chemia kombinatoryjna 13. Poszukiwanie leków metodami chemii kombinatoryjnej 14. Struktura białek 15. Projektowanie peptydomimetyków o określonej strukturze II-rzędowej
Wymagane podstawy:	Zdany egzamin z “Podstaw chemii organicznej” (semestr III).
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Wstęp do chemii supramolekularnej				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin Na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr Piotr Piątek
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 327		Tel: 237		e-mail: ppiatek@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Organicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Znajomość podstawowych zagadnień chemii supramolekularnej, ze szczególnym uwzględnieniem chemii supramolekularnej anionów. Umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy do projektowania syntetycznych receptorów jonów.
Opis przedmiotu:	Wykład ten po wprowadzeniu podstawowych pojęć i terminów chemii supramolekularnej oraz przypomnieniu podstawowych informacji o oddziaływaniach niekowalencyjnych przedstawi wybrane przykłady syntetycznych receptorów kationów. Następnie omówione zostaną właściwości anionów oraz ich rola w przyrodzie. Główną częścią wykładu stanowić bedzie przedstawienie różnych rodzajów receptorów anionów zarówno naturalnych jak i syntetycznych. W końcu, omówione zostaną zastosowania niektórych z receptorów jako sensory anionów.
Wymagane podstawy:	Znajomość podstaw chemii fizycznej, organicznej i nieorganicznej.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu

Ciekłe kryształy

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład monograficzny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

15 1

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Jadwiga Szydłowska

Zakład dydaktyczny:

Pokój: R-203

Tel: 508

e-mail: jadszyd@chem.uw.edu.pl

Zakład Fizyki i Radiochemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Zapoznanie z molekularnymi strukturami słabo uporządkowanymi.

Opis przedmiotu:

W ramach wykładu omówione zostaną tematy:

· struktury z uporządkowaniem krótko - i daleko – zasięgowym, metody ich opisu i badania

· struktury termotropowych faz ciekłokrystalicznych (nematyk, smektyk)

· opis deformacji elastycznych w mezofazach, klasyfikacja defektów strukturalnych

· teorie przejść fazowych (model Isinga i model Landaua, elementy teorii renormalizacji)

· chiralność molekularna a chiralność struktury, mechanizmy transferu chiralności

· ferroelektryczne i antyferroelektryczne ciecze

· zastosowania materiałów mezogenicznych (budowa wyświetlaczy ciekłokrystalicznych, sposoby adresowania, etc.)

· liotropowe ciekłe kryształy, ich znaczenie w biologii

Wymagane podstawy:

Zaliczony wykład z „Chemii fizycznej”.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Wykład zalecany dla studentów, którzy wybrali specjalizację z fizykochemii nowych materiałów.

Nazwa przedmiotu

Metody izotopowe w elektrochemii

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład monograficzny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

15 1

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Michał Grdeń

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 403, R441

Tel: 441, 307

e-mail: mgrden@chem.uw.edu.pl

Zakład Fizyki i Radiochemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien potrafić opisać metody radioelektrochemiczne – ich możliwości i ograniczenia.

Opis przedmiotu:

Przegląd współczesnych metod wspomagających pomiary elektrochemiczne. Ich możliwości i ograniczenia. Podstawy i założenia metod radioizotopowych wykorzystywanych w elektrochemii. Jakie informacje można uzyskać stosując izotopy promieniotwórcze. Izotopy promieniotwórcze wykorzystywane w badaniach elektrochemicznych. Rozwój aparatury stosowanej w łączonych pomiarach radioizotopowych i elektrochemicznych. Rodzaje detektorów i ich umiejscowienie w układzie pomiarowym. Badanie procesów homogenicznych i heterogenicznych. Przykłady wykorzystania metod radioizotopowych w elektrochemii. Wykorzystanie izotopów trwałych w elektrochemii. Efekt izotopowy. Przykłady badań elektrochemicznych z wykorzystaniem pomiaru efektu izotopowego. Wykorzystanie spektrometrii mas w pomiarach elektrochemicznych.

Wymagane podstawy:

Zaliczone wykłady z „Chemii fizycznej” i „Chemii jądrowej”.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Nazwa przedmiotu Badania kinetyczne w chemii atmosfery				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr hab. Tomasz Gierczak
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 161 R		Tel: 416		e-mail: gierczak@chem.uw.edu.pl
	Zakład Fizyki i Radiochemii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazać się znajomością procesów chemicznych przebiegających w atmosferze oraz powinien opisać techniki eksperymentalne stosowane w tej dziedzinie.
Opis przedmiotu:	Celem wykładu jest opis badań procesów chemicznych i fotochemicznych istotnych w chemii atmosfery (zwłaszcza chemii troposfery i stratosfery) metodami współczesnej chemii fizycznej, a w szczególności kinetyki chemicznej. Przedstawiane są podstawowe informacje z kinetyki chemicznej oraz fotochemii. Szczególny nacisk położony jest na wyjaśnienie eksperymentalnych technik pomiaru stałych szybkości reakcji chemicznych w gazie, laserowej fotolizy pulsowej oraz techniki rury przepływowej. Mechanizm najważniejszych reakcji chemicznych zachodzących w atmosferze omówiony jest w połączeniu z problemami o charakterze globalnym: smogiem foto-chemicznym, utratą ozonu stratosferycznego, globalnym ociepleniem, kwaśnymi deszczami itp.
Wymagane podstawy:	Zaliczony wykład z „Chemii fizycznej” (Chemia Fizyczna I).
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Wykład zalecany dla studentów wybierających specjalizację z chemii jądrowej.

Nazwa przedmiotu

Efekty izotopowe we właściwościach mieszanin

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład monograficzny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

15 1

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Małgorzata Jelińska-Kazimierczuk

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 121 R

Tel: 464

e-mail: jelka@chem.uw.edu.pl

Zakład Fizyki i Radiochemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien potrafić opisać i zinterpretować efekty izotopowe pojawiające się we właściwościach mieszanin.

Opis przedmiotu:

Metody badania efektów izotopowych właściwości fizykochemicznych. Opracowanie wyników. Termodynamika procesu rozpuszczania. Rodzaje roztworów. Efekty izotopowe rozpuszczalności i ciepła rozpuszczania soli nieorganicznych oraz niektórych związków organicznych. Wpływ podstawienia wodoru deuterem na hydratację jonów. Szybkość ultradźwięków w roztworach soli. Ograniczona mieszalność cieczy. Diagramy fazowe. Wpływ podstawienia wodoru deuterem na temperaturę krytyczną mieszanin organicznych i wodno-organicznych. Efekty izotopowe rozpuszczalności polimerów w różnych rozpuszczalnikach. Cząstkowa objętość molowa składników mieszanin – kierunek i wielkość efektu izotopowego wodoru. Przyczyny i wielkość efektu izotopowego współczynnika załamania światła. Wpływ podstawienia wodoru deuterem na ściśliwość i szybkość ultradźwięków w mieszaninach cieczy. Efekt izotopowy lepkości rozpuszczalnika i roztworu.

Wymagane podstawy:

Zaliczony wykład z „Chemii fizycznej” i „Chemii jądrowej”.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Wykład zalecany dla studentów, którzy wybrali specjalizację z chemii jądrowej.

Nazwa przedmiotu

Wymiana izotopowa

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Wykład monograficzny

Liczba godzin

na semestr na tydzień

15 1

Liczba punktów

Prowadzący:

Prof. dr hab. Jerzy Szydłowski

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 228 R

Tel: 415

e-mail: jszydlow@chem.uw.edu.pl

Zakład Fizyki i Radiochemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien opisać termodynamikę i kinetykę reakcji wymiany izotopowej. Powinien znać podstawowe mechanizmy reakcji wymiany i umieć wykazać się umiejętnością wskazania możliwości wykorzystania reakcji wymiany izotopowej.

Opis przedmiotu:

W wykładzie przedstawione będą podstawy termodynamiki i kinetyki wymiany izotopowej w układach homogenicznych i heterogenicznych. Omówione zostaną procesy wymiany przebiegającej według mechanizmu asocjacyjnego, dysocjacyjnego i mechanizmu z przeniesieniem elektronu. Poczesne miejsce w wykładzie zajmie omówienie reakcji wymiany izotopowej wodoru. Wykład ilustrowany będzie licznymi przykładami ukazującymi możliwości wykorzystania wymiany izotopowej do badania budowy cząsteczek oraz ich struktury elektronowej. Omówione będą także możliwości zastosowania reakcji wymiany izotopowej do otrzymywania związków znakowanych oraz wzbogacania i rozdzielania izotopów.

Wymagane podstawy:

Zaliczony wykład z „Chemii fizycznej”.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na ocenę.

Uwagi:

Wykład zalecany dla studentów, którzy wybrali specjalizację z chemii jądrowej.

Nazwa przedmiotu Efekty izotopowe w reakcjach przenoszenia protonu				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr Andrzej Wawer
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 105 R		Tel: 464		e-mail:
	Zakład Fizyki i Radiochemii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien poznać podstawowe właściwości reakcji z przeniesieniem protonu z uwzględnieniem metod badawczych stosujących metody izotopowe.
Opis przedmiotu:	Wykład obejmuje zagadnienia dotyczące termodynamicznych i kinetycz-nych efektów izotopowych w reakcjach z przeniesieniem protonu w związkach zawierających biologicznie czynne grupy OH, NH, SH, PH. Omówione będą metody badania mechanizmów reakcji z przeniesieniem protonu z wykorzystaniem reakcji wymiany izotopowej deuteru lub trytu jako reakcji modelowych z uwzględnieniem towarzyszącego tym reakcjom efektu izotopowego. W trakcie wykładu omówiony będzie także wpływ rozpuszczalnika na termodynamikę i kinetykę przenoszenia protonu.
Wymagane podstawy:	Zaliczony wykład z „Chemii fizycznej”.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Wykład zalecany dla studentów, którzy wybrali specjalizację z chemii jądrowej.

Nazwa przedmiotu Mechanizmy klasycznej i kontrolowanej polimeryzacji rodnikowej			Nr/ kod przedmiotu*			Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny			Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1			Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr hab. inż. Andrzej Kaim
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 113			Tel: 265	e-mail: akaim@chem.uw.edu.pl
	Zakład Technologii Chemicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Poznanie najnowszych metod kontrolowania/sterowania polimeryzacją rodnikową w celu wytwarzania nowoczesnych materiałów polimerowych.
Opis przedmiotu:	Klasyczna polimeryzacja rodnikowa. Podział monomerów ze względu na ich polimeryzowalność wg mechanizmu rodnikowego i jonowego. Inicjatory i mechanizmy inicjacji klasycznej polimeryzacji rodnikowej. Metody badań reakcji rodnikowych. Rodzaje ciężarów cząsteczkowych polimeru, ich definicje i sposoby oznaczania. Reakcje przenoszenia, spowalniacze, inhibitory, efekt Trommsdorfa. Wpływ parametrów procesu polimeryzacji na przebieg reakcji (temperatura, ciśnienie, homogeniczność …). Kopolimeryzacja wolnorodnikowa, rodzaje kopolimerów, modele kopolimeryzacji rodnikowej, schemat Alfreya-Price’a „Q- e”. Konwencjonalne systemy żyjące. Nowe metody tworzenia systemów żyjących: przedłużenie długości życia rosnących makrorodników, wzrost efektywności reakcji inicjacji, kontrola DP_n, rozrzutu c.cz., składu ilościowego kopolimeru, mikrostruktury. Metody kontrolowania polimeryzacji rodnikowej: odwracalna dezaktywacja przez rekombinację, odwracalna dezaktywacja przez przeniesienie atomu, przeniesienie modyfikujące. Przykłady zastosowania żyjącej polimeryzacji rodnikowej.
Wymagane podstawy:	Wykład przeznaczony jest dla studentów zainteresowanych specjalizacją w Zakładzie Technologii Chemicznej oraz innych po zaliczeniu chemii organicznej i technologii.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Technologia tworzyw sztucznych			Nr/ kod przedmiotu*			Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny			Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1			Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr hab. inż. Andrzej Kaim
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 113			Tel: 265	e-mail: akaim@chem.uw.edu.pl
	Zakład Technologii Chemicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Znajomość produkcji i zastosowania materiałów polimerowych z uwzględnieniem metod ich formowania.
Opis przedmiotu:	Podstawowe pojęcia w chemii polimerów: polimer, kopolimer, ciężar cząsteczkowy, rozrzut ciężaru cząsteczkowego, mikrostruktura polimeru, polimer i tworzywo sztuczne. Parametry fizykochemiczne wpływające na własności użytkowe polimeru. Budowa i struktura chemiczna łańcucha polimerowego. Struktura polimerów w stanie stałym. Właściwości reologiczne polimerów. Przykłady przemysłowych metod produkcji podstawowych polimerów. Modyfikacje chemiczne i fizyczne polimerów. Wzmocnienie polimerów. Napełniacze wzmacniające (włókna, proszki, polimery). Przetwórstwo polimerów: procesy przetwarzania tworzyw termoplastycznych, procesy przetwarzania tworzyw chemo- i termoutwardzalnych. Problemy zanieczyszczenia środowiska odpadami z tworzyw sztucznych (bilans obciążeń środowiska, ekobilans). Recykling materiałów polimerowych. Recykling materiałowy: recykling surowcowy, recykling termiczny. Tworzywa biodegradowalne.
Wymagane podstawy:	Wykład jest szczególnie polecany studentom odbywających specjalizację w Zakładzie Technologii Chemicznej oraz innym słuchaczom po zaliczeniu chemii organicznej i technologii.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Krystalografia				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 7
Rodzaj zajęć Laboratorium				Liczba godzin na semestr na tydzień 60/90 4/6		Liczba punktów 4/6

Prowadzący:		Prof. dr hab. Krzysztof Woźniak + doktoranci
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 163		Tel: 212		e-mail: kwozniak@chem.uw.edu.pl
	Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Głównym celem Laboratorium z Krystalografii jest praktyczne zapoznanie się z typową pracą krystalograficzną, w tym zdobycie doświadczenia w krystalizacji, obsłudze czterokołowego dyfraktometru rentgenowskiego i programów nim sterujących, wykorzystaniu krystalograficznych programów przeznaczonych do rozwiązywania i udokładniania i wizualizacji struktur kryształów.
Opis przedmiotu:	Pierwsze ćwiczenie ma charakter samodzielnej pracy domowej polegającej na rozwiązaniu kilku zadań z krystalografii. Następne ćwiczenia wykonywane są pod nadzorem asystenta i polegają na praktycznym wyznaczaniu struktury związku organicznego i nieorganicznego. Kolejne ćwiczenia związane są z uogólnieniem uzyskiwanych jednostkowych wyników strukturalnych za pomocą dostępnych baz danych. Proponowany zestaw ćwiczeń umożliwia poznanie zarówno sprzętu jak i oprogramowania używanego w pracy krystalografa.
Wymagane podstawy:	Przyjmuje się, że student wykazuje się dobrą znajomością podstaw matematyki oraz podstawowymi wiadomościami dotyczącymi ciała stałego. W szczególności dużym ułatwieniem dla studenta jest zaliczenie Krystalografii A lub B.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:	Ćwiczenia oferowane przede wszystkim dla studentów planujących specjalizację w Zakładzie Chemii Teoretycznej i Krystalografii, ewentualnie w Zakładzie Chemii Fizycznej oraz w Zakładzie Fizyki i Radiochemii.

Nazwa przedmiotu Metody membranowe				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr Elżbieta Megiel
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 134		Tel: 302		e-mail: emegiel@chem.uw.edu.pl
	Zakład Technologii Chemicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Słuchacze wykładu powinni wykazać się wiedzą: o mechanizmie separacji membranowej, o najważniejszych technikach membranowych i ich zastosowaniach w przemyśle, technice i medycynie.
Opis przedmiotu:	Mechanizmy separacji membranowej i prawa transportu masy w membranach. Ciśnieniowe techniki membranowe (mikrofiltracja, ultrafiltracja, nanofiltracja, odwrócona osmoza) i ich zastosowania. Dyfuzyjne techniki membranowe (separacja gazów, perwaporacja, dializa dyfuzyjna, hemodializa). Membrany jonowymienne i bipolarne. Prądowe techniki membranowe (elektrodializa, elektroliza membranowa, ogniwa paliwowe SPE). Membrany ciekłe i biopodobne. Reaktory membranowe (membrany enzymatyczne, membrany katalityczne). Zastosowanie technik membranowych w biotechnologii i ochronie środowiska.
Wymagane podstawy:	Zaliczone wykłady z chemii fizycznej, technologii chemicznej i chemii organicznej.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Autooksydacja i antyoksydanty				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr Grzegorz Litwinienko
Zakład dydaktyczny:	Pokój: 133b		Tel: 335		email: litwin@chem.uw.edu.pl
	Zakład Technologii Chemicznej
Efekty kształcenia i kompetencje:	Słuchacze wykładu powinni wykazać się wiedzą o mechanizmie autooksydacji lipidów oraz orientacją w metodach badania i metodach przeciwdziałania temu procesowi, będą potrafili posługiwać się literaturą dotyczącą autooksydacji i antyoksydantów.
Opis przedmiotu:	Podstawy chemii procesów rodnikowych. Stabilność i reaktywność rodników. Metody detekcji i badania kinetyki. Laboratoryjne metody wytwarzania wolnych rodników. Reakcje łańcuchowe. Reaktywne formy tlenu - przegląd rodników i quasi-rodników biorących udział w procesach utleniania rodnikowego. Elementy chemii lipidów – klasyfikacja i reaktywność lipidów. Budowa i właściwości błon komórkowych. Opis kinetyczny autooksydacji. Podatność lipidów mono-, di- i polienowycyh oraz innych biocząsteczek na autooksydację. Fotoutlenianie. Autooksydacja enzymatyczna. Inhibicja prewentywna – enzymy przeciwdziałające autooksydacji. Wygaszacze tlenu singletowego. Inhibicja interwentywna procesu autooksydacji. Kinetyka inhibitowanej autooksydacji. Podział antyoksydantów interwentywnych. Kwas askorbinowy, karotenoidy, tokoferole, flawonoidy. Synergizm-współdziałanie antyoksydantów.
Wymagane podstawy:	Zaliczone wykłady z chemii fizycznej, organicznej oraz biochemii.
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę.
Uwagi:

Nazwa przedmiotu Strategie syntezy substancji farmaceutycznych				Nr/ kod przedmiotu*		Semestr 8
Rodzaj zajęć Wykład monograficzny				Liczba godzin na semestr na tydzień 15 1		Liczba punktów 1

Prowadzący:		Dr hab. Andrzej Kutner, profesor IF
Zakład dydaktyczny:	Pokój: IF, bud. 17, pok. 3		Tel: 456-3906		e-mail: akutner@adm.uw.edu.pl
	Instytut Farmaceutyczny (IF), Zakład Chemii
Efekty kształcenia i kompetencje:	Poznanie specyficznych własności syntetycznych substancji farmaceutycznych oraz metod ich syntezy i analizy strukturalnej. Zdobycie umiejętności projektowania syntez substancji farmaceutycznych z wybranych grup.
Opis przedmiotu:	Przedstawione zostaną następujące grupy zagadnień: Substancje farmaceutyczne a substancje chemiczne. Polimorfizm substancji farmaceutycznych. Strategie syntez wieloetapowych (analiza retrosyntetyczna, synteza totalna i parcjalna, przykłady syntez liniowych i liniowych zmodyfikowanych). Strategie syntezy prostanoidów (metody dołączania łańcuchów alifatycznych do laktonu Corey’a). Strategie syntezy taksanów (metody zabezpieczenia i aktywacji układu bakatyny, metody syntezy fragmentu łańcucha bocznego). Strategie syntezy parcjalnej substancji tetrazolobifenylowych (kondensacja Suzuki). Strategie syntezy podstawionych benzothiazoli i homochiralnych tetrahydrobenzotiazoli (metody regioselektywnej funkcjonalizacji benzotiazoli w pierścieniu aromatycznym, synteza totalna i funkcjonalizacja układu tetrahydrobenzotiazolu). Strategie syntezy substancji benzimidazolowych i sulfinylobenzimidazolowych (metody syntezy struktury benzimidazolu i chemoselektywnego utleniania do racemicznych pochodnych sulfinylowych). Strategie syntezy substancji z grupy pochodnych triazyny oraz diamino- i triamino-triazyny. Strategie syntezy podstawionych dibenzodiazepin i ich analogów heteroaromatycznych. Strategie syntezy substancji z grupy glitazonów . Oznaczanie czystości enancjomerycznej i diastereomerycznej substancji farmaceutycznych. Strategie ochrony własności intelektualnej w syntezach farmaceutycznych.
Wymagane podstawy:	Znajomość podstaw chemii organicznej
Forma zaliczenia:	Zaliczenie na ocenę
Uwagi:	Wykład na temat syntezy i podstaw analityki wybranych grup substancji farmaceutycznych.

Nazwa przedmiotu

Dydaktyka Chemii

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Ćwiczenia - warsztaty metodyczne

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Anna Czerwińska, dr Maria Pachulska*, mgr Wanda Szelągowska**

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 217

221*

223**

Radiochemia

Tel: 408

427*

427**

e-mail: annacz@chem.uw.edu.pl

marpach@chem.uw.edu.pl*

wanda@chem.uw.edu.pl**

Laboratorium Dydaktyki Chemii

Efekty kształcenia i kompetencje :

Student uzyskuje umiejętność planowania i prowadzenia zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych w gimnazjum i liceum oraz popularyzowania wiedzy chemicznej wśród dzieci i młodzieży.

Opis przedmiotu:

W ramach warsztatów metodycznych z chemii omawiane są cele, metody nauczania chemii., sposoby oceny wiedzy i umiejętności uczniów. Studenci zapoznają się ze strukturą wiedzy chemicznej, poziomami nauczania z uwzględnieniem korelacji międzyprzedmiotowej. Zapoznają się ze strukturą programów szkolnych i zasadami ich tworzenia. Studenci opracowują lekcje z wykorzystaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz środków multimedialnych. Dowiadują się jak pracować z uczniem zdolnym i jak przygotować ucznia do nowej matury. Uczą się jak popularyzować wiedzę chemiczną przygotowując spotkania z ciekawą chemią, na które zapraszane są dzieci ze szkół warszawskich i spoza Warszawy.

Wymagane podstawy:

Podstawowe wiadomości z chemii.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na podstawie zdanych kolokwiów i przygotowanych opracowań.

Uwagi:

Zaliczenie jest niezbędne do uzyskania kwalifikacji do nauczania chemii.

Nazwa przedmiotu

Dydaktyka Chemii

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Laboratorium

Liczba godzin

na semestr na tydzień

30 2

Liczba punktów

Prowadzący:

Dr Maria Pachulska (kierownik zajęć), dr Anna Czerwińska*

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 221

217*

Radiochemia

Tel: 427

408*

e-mail: marpach@chem.uw.edu.pl

annacz@chem.uw.edu.pl*

Laboratorium Dydaktyki Chemii

Efekty kształcenia i kompetencje:

Student nabędzie umiejętności wykonywania szkolnych doświadczeń chemicznych, wykorzystywania ich w procesie nauczania chemii w szkole oraz umiejętność kierowania pracą laboratoryjną uczniów.

Opis przedmiotu:

W ramach laboratorium z dydaktyki chemii studenci wykonują i opracowują doświadczenia chemiczne przewidziane w programach nauczania gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej. W tym np. otrzymywanie gazów i badanie ich właściwości, reakcje metali z kwasami, badanie właściwości amfoterycznych, tlenków i wodorotlenków, reakcje redoks, ćwiczenia z elektrochemii, otrzymywanie i badanie właściwości węglowodorów nasyconych, nienasyconych i aromatycznych. Poznają metody wykonywania doświadczeń w skali półmikro. Przygotowują ciekawe doświadczenia, które mogą być wykorzystane na zajęciach kółka chemicznego z uczniami bardziej zainteresowanymi chemią.

Wymagane podstawy:

Podstawowe wiadomości z chemii.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na podstawie zdanych kolokwiów i przygotowanych opracowań.

Uwagi:

Zaliczenie jest niezbędne do uzyskania kwalifikacji do nauczania chemii.

Nazwa przedmiotu

Dydaktyka chemii

Nr/ kod przedmiotu*

Semestr

8

Rodzaj zajęć

Praktyki pedagogiczne

Liczba godzin

na semestr

Liczba punktów

Prowadzący:

Mgr Wanda Szelągowska

Zakład dydaktyczny:

Pokój: 223

Radiochemia

Tel: 427

e-mail: wanda@chem.uw.edu.pl

Laboratorium Dydaktyki Chemii

Efekty kształcenia i kompetencje :

Student nabędzie praktyczne umiejętności kierowania pracą uczniów i jej oceniania.

Opis przedmiotu:

Studenci odbywają praktyki w gimnazjum. W ramach praktyk szkolnych studenci hospitują lekcje chemii prowadzone przez doświadczonych nauczycieli. Mają także obowiązek hospitowania lekcji innych przedmiotów, poznają organizację pracy w szkole, zapoznają się z działalnością dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą szkoły i nauczyciela wychowawcy. Prowadzą samodzielnie lekcje wg wcześniej przygotowanych konspektów. Opracowują i przeprowadzają sprawdziany wiedzy oraz eksperyment dydaktyczny. Oceniają postępy uczniów.

Wymagane podstawy:

Podstawowe wiadomości z chemii i metodyki nauczania chemii.

Forma zaliczenia:

Zaliczenie na podstawie opracowanych konspektów lekcji i opinii nauczyciela.

Uwagi:

Zaliczenie jest niezbędne do uzyskania kwalifikacji do nauczania chemii.

Nazwa przedmiotu Analiza śladowa zanieczyszczeń organicznych w środowisku	Nr / kod przedmiotu*	Semestr VIII
Rodzaj zajęć Wykład specjalizacyjny	Liczba godzin Na semestr Na tydzień 30 / 2	Liczba punktów 2

Prowadzący:		dr hab. Tomasz Gierczak Pokój: 164R Tel: w. 416 e-mail: gierczak@chem.uw.edu.pl
Zakład dydaktyczny:		Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Efekty kształcenia i kompetencje:		Student zdobędzie podstawową wiedze na temat analizy śladowych ilości zanieczyszczeń organicznych w środowisku (powietrze, woda, gleba itp.) metodą kapilarnej chromatografii gazowej, zapozna się z chromatografią gazową sprzężona ze spektrometrią masową (GC/MS) oraz metodami wydzielania i zatężania zanieczyszczeń organicznych z matryc środowiskowych.
Opis przedmiotu:		Kapilarna chromatografia gazowa: mechanizm rozdzielenia, oddziaływania w roztworze, fazy nieruchome, indeksy retencji, kapilarne kolumny chromatograficzne, rozdzielczość pików, programowanie temperatury, detektory, dozowniki, analiza jakościowa i ilościowa. Chromatografia gazowa sprzężona ze spektrometrią masową: podstawy spektrometrii masowej, metody jonizacji, spektrometry masowe wysokiej rozdzielczości oraz kwadrupolowe, analiza jakościowa metodą GC/MS, monitorowanie wybranych jonów (SIM), tandemowa spektrometria masowa (MS/MS), chromatografia cieczowa sprzężona ze spektrometria masową (LC/MS), ustalanie struktury z pomocą MS. Pobieranie i przygotowanie próbek zanieczyszczeń organicznych do oznaczania metodami chromatografii: (I) Powietrze: metody pobierania próbek bez wydzielania analitów z matrycy, pobieranie próbek z wykorzystaniem zjawiska adsorpcji, wymrażanie, metody uwalniania analitów. (II) Woda: pobieranie próbek, ekstrakcja ciecz-ciecz, ekstrakcja ciecz-ciało stałe (SPE oraz SPME), ekstrakcja ciecz-gaz. (III) Gleba: pobieranie i przygotowywanie próbek, ekstrakcja Soxhleta, oczyszczanie i zatężanie ekstraktów. Określenie niepewności otrzymanego wyniku.
Wymagane podstawy:		Podstawy chemii analitycznej, analizy instrumentalnej oraz chemii fizycznej.
Forma zaliczenia:		Egzamin
Uwagi:		-

Wykład monograficzny

XI. Mikrofale w syntezie organicznej - dr Jolanta Jaroszewska-Manaj

Wykład monograficzny

XII. Wprowadzenie do chemii metaloorganicznej - zastosowania w syntezie organicznej - dr hab. Karol Grela

Wykład monograficzny
XIII. Elektrochemia związków organicznych - prof. dr hab. Jan Jaworski

Wykład monograficzny

XV. Ciecze jonowe - dr Anna Makowska

Nadzór redakcyjny: Jadwiga Skupińska

Stronę oprac. Adam Myśliński