|
Efekty kształcenia
i kompetencje:
|
|
Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazać się znajomością współczesnych tendencji rozwoju chemii nieorganicznej, wiedzą w zakresie chemii koordynacyjnej, także w kontekście rosnącego znaczenia metali w biologii i medycynie oraz przygotowywania i zastosowania wielu nowych materiałów nieorganicznych na poziomie nanostrukturalnym.
|
|
Opis przedmiotu:
|
|
Teoria pasmowa ciała stałego. Metale, półprzewodniki i pseudometale. Nanocząstki metali. Molekularne przewodniki elektronowe o mieszanych stopniach utlenienia (teoria Robina i Daya). Ogólna charakterystyka fizykochemiczna metali, ich mieszanin, stopów i związków międzymetalicznych. Struktura, nomenklatura i trwałość związków koordynacyjnych. Teoria pola krystalicznego i teoria pola ligandów. Widma elektronowe i właściwości magnetyczne. Mechanizmy reakcji i ich kinetyka. Kompleksy bionieorganiczne. Defekty w sieci Związki niestechiometryczne. Dyfuzja jonu i atomu. Wielocentrowe kompleksy i polimery koordynacyjne. Polioksometallany i cyjanometallany. Klastery metali. Polimeryczne tlenki i siarczki metali. Szkła. Struktury warstwowe. Interkalacja. Zeolity i iły. Ultra-cienkie warstwy nieorganiczne. Samoorganizacja. Zorganizowane struktury wielowartswowe. Hybrydowe materiały organiczno-nieorganiczne. Sieci nanocząstek metali. Nanomateriały i nanotechnologie nieorganiczne. Własności katalizatorów. Kataliza homogeniczna i heterogeniczna. Wybrane przykłady procesów katalitycznych.
|
