Spis tematów:

Okna dialogowe

Testy statystyczne

Testy na wykrycie wyniku obarczonego błędem grubym:

• test Dixona (test Q)
• test Grubbsa (test T)

Hipotezy testu:
H₀: x_max i x_min należą do rozkładu wyników.
H_a: x_max lub x_min jest obarczony błędem grubym.
Przed wykonaniem testu (weryfikacją hipotez) zbiór wyników eksperymentalnych (próbka statystyczna) zostaje uszeregowany według wzrastających wartości. Błędem grubym może być obarczona największa (x_max) lub najmniejsza (x_min) wartość wyniku w próbce. Dla tych wyników obliczane są odpowiednio parametry Q_max i Q_min.
Parametr o większej wartości jest następnie porównywany z parametrem krytycznym testu Dixona (Q lub r₁₀ w wariancie dwustronnym)[1] odpowiadającym liczności serii pomiarowej (próbki statystycznej) i wybranemu poziomowi ufności. Jeśli wartość eksperymentalna jest większa od wartości krytycznej, wówczas podejrzany wynik obarczony jest błędem grubym i można go odrzucić z zadanym poziomem ufności. Hipotezy testu:
H₀: x_max i x_min należą do rozkładu wyników.
H_a: x_max lub x_min jest obarczony błędem grubym.
Przed wykonaniem testu (weryfikacją hipotez) zbiór wyników eksperymentalnych (próbka statystyczna) zostaje uszeregowany według wzrastających wartości. Błędem grubym może być obarczona największa (x_max) lub najmniejsza (x_min) wartość wyniku w próbce. Dla tych wyników obliczane są odpowiednio parametry T_max i T_min.
Parametr o większej wartości jest następnie porównywany z parametrem krytycznym testu Grubbsa odpowiadającym liczności serii pomiarowej (próbki statystycznej) i wybranemu poziomowi ufności. Wartość krytyczna statystyki tego testu obliczana jest na podstawie paramteru t rozkładu Studenta dla zadanego poziomu ufności i liczby stopni swobody (n - 2, n - liczba pomiarów w serii)[1]. Jeśli wartość eksperymentalna jest większa od wartości krytycznej, wówczas podejrzany wynik obarczony jest błędem grubym i można go odrzucić z zadanym poziomem ufności.